Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

памо́цнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	памо́цнены	памо́цненая	памо́цненае	памо́цненыя
Р.	памо́цненага	памо́цненай памо́цненае	памо́цненага	памо́цненых
Д.	памо́цненаму	памо́цненай	памо́цненаму	памо́цненым
В.	памо́цнены (неадуш.) памо́цненага (адуш.)	памо́цненую	памо́цненае	памо́цненыя (неадуш.) памо́цненых (адуш.)
Т.	памо́цненым	памо́цненай памо́цненаю	памо́цненым	памо́цненымі
М.	памо́цненым	памо́цненай	памо́цненым	памо́цненых

Кароткая форма: памо́цнена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

памо́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	памо́чаны	памо́чаная	памо́чанае	памо́чаныя
Р.	памо́чанага	памо́чанай памо́чанае	памо́чанага	памо́чаных
Д.	памо́чанаму	памо́чанай	памо́чанаму	памо́чаным
В.	памо́чаны (неадуш.) памо́чанага (адуш.)	памо́чаную	памо́чанае	памо́чаныя (неадуш.) памо́чаных (адуш.)
Т.	памо́чаным	памо́чанай памо́чанаю	памо́чаным	памо́чанымі
М.	памо́чаным	памо́чанай	памо́чаным	памо́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

памо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	памо́чаны	памо́чаная	памо́чанае	памо́чаныя
Р.	памо́чанага	памо́чанай памо́чанае	памо́чанага	памо́чаных
Д.	памо́чанаму	памо́чанай	памо́чанаму	памо́чаным
В.	памо́чаны (неадуш.) памо́чанага (адуш.)	памо́чаную	памо́чанае	памо́чаныя (неадуш.) памо́чаных (адуш.)
Т.	памо́чаным	памо́чанай памо́чанаю	памо́чаным	памо́чанымі
М.	памо́чаным	памо́чанай	памо́чаным	памо́чаных

Кароткая форма: памо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

памо́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

памо́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

памо́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	памо́чны	памо́чная	памо́чнае	памо́чныя
Р.	памо́чнага	памо́чнай памо́чнае	памо́чнага	памо́чных
Д.	памо́чнаму	памо́чнай	памо́чнаму	памо́чным
В.	памо́чны (неадуш.) памо́чнага (адуш.)	памо́чную	памо́чнае	памо́чныя (неадуш.) памо́чных (адуш.)
Т.	памо́чным	памо́чнай памо́чнаю	памо́чным	памо́чнымі
М.	памо́чным	памо́чнай	памо́чным	памо́чных

Крыніцы: piskunou2012.

памо́шчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	памо́шчаны	памо́шчаная	памо́шчанае	памо́шчаныя
Р.	памо́шчанага	памо́шчанай памо́шчанае	памо́шчанага	памо́шчаных
Д.	памо́шчанаму	памо́шчанай	памо́шчанаму	памо́шчаным
В.	памо́шчаны (неадуш.) памо́шчанага (адуш.)	памо́шчаную	памо́шчанае	памо́шчаныя (неадуш.) памо́шчаных (адуш.)
Т.	памо́шчаным	памо́шчанай памо́шчанаю	памо́шчаным	памо́шчанымі
М.	памо́шчаным	памо́шчанай	памо́шчаным	памо́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

памо́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	памо́шчаны	памо́шчаная	памо́шчанае	памо́шчаныя
Р.	памо́шчанага	памо́шчанай памо́шчанае	памо́шчанага	памо́шчаных
Д.	памо́шчанаму	памо́шчанай	памо́шчанаму	памо́шчаным
В.	памо́шчаны (неадуш.) памо́шчанага (адуш.)	памо́шчаную	памо́шчанае	памо́шчаныя (неадуш.) памо́шчаных (адуш.)
Т.	памо́шчаным	памо́шчанай памо́шчанаю	памо́шчаным	памо́шчанымі
М.	памо́шчаным	памо́шчанай	памо́шчаным	памо́шчаных

Кароткая форма: памо́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Памо́шша

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

па́мпа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Verbum