памо́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. памо́чнік памо́чнікі
Р. памо́чніка памо́чнікаў
Д. памо́чніку памо́чнікам
В. памо́чніка памо́чнікаў
Т. памо́чнікам памо́чнікамі
М. памо́чніку памо́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)