памо́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. памо́чніца памо́чніцы
Р. памо́чніцы памо́чніц
Д. памо́чніцы памо́чніцам
В. памо́чніцу памо́чніц
Т. памо́чніцай
памо́чніцаю		 памо́чніцамі
М. памо́чніцы памо́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)