Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
гдклрстхцчш

аўтару́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўтару́чка аўтару́чкі
Р. аўтару́чкі аўтару́чак
Д. аўтару́чцы аўтару́чкам
В. аўтару́чку аўтару́чкі
Т. аўтару́чкай
аўтару́чкаю		 аўтару́чкамі
М. аўтару́чцы аўтару́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтарызава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтарызава́ны аўтарызава́ная аўтарызава́нае аўтарызава́ныя
Р. аўтарызава́нага аўтарызава́най
аўтарызава́нае		 аўтарызава́нага аўтарызава́ных
Д. аўтарызава́наму аўтарызава́най аўтарызава́наму аўтарызава́ным
В. аўтарызава́ны (неадуш.)
аўтарызава́нага (адуш.)		 аўтарызава́ную аўтарызава́нае аўтарызава́ныя (неадуш.)
аўтарызава́ных (адуш.)
Т. аўтарызава́ным аўтарызава́най
аўтарызава́наю		 аўтарызава́ным аўтарызава́нымі
М. аўтарызава́ным аўтарызава́най аўтарызава́ным аўтарызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтарызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтарызава́ны аўтарызава́ная аўтарызава́нае аўтарызава́ныя
Р. аўтарызава́нага аўтарызава́най
аўтарызава́нае		 аўтарызава́нага аўтарызава́ных
Д. аўтарызава́наму аўтарызава́най аўтарызава́наму аўтарызава́ным
В. аўтарызава́ны (неадуш.)
аўтарызава́нага (адуш.)		 аўтарызава́ную аўтарызава́нае аўтарызава́ныя (неадуш.)
аўтарызава́ных (адуш.)
Т. аўтарызава́ным аўтарызава́най
аўтарызава́наю		 аўтарызава́ным аўтарызава́нымі
М. аўтарызава́ным аўтарызава́най аўтарызава́ным аўтарызава́ных

Кароткая форма: аўтарызава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтарызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтарызава́ны аўтарызава́ная аўтарызава́нае аўтарызава́ныя
Р. аўтарызава́нага аўтарызава́най
аўтарызава́нае		 аўтарызава́нага аўтарызава́ных
Д. аўтарызава́наму аўтарызава́най аўтарызава́наму аўтарызава́ным
В. аўтарызава́ны (неадуш.)
аўтарызава́нага (адуш.)		 аўтарызава́ную аўтарызава́нае аўтарызава́ныя (неадуш.)
аўтарызава́ных (адуш.)
Т. аўтарызава́ным аўтарызава́най
аўтарызава́наю		 аўтарызава́ным аўтарызава́нымі
М. аўтарызава́ным аўтарызава́най аўтарызава́ным аўтарызава́ных

Кароткая форма: аўтарызава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтарызава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аўтарызу́ецца аўтарызу́юцца
Прошлы час
м. аўтарызава́ўся аўтарызава́ліся
ж. аўтарызава́лася
н. аўтарызава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтарызава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аўтарызу́ю аўтарызу́ем
2-я ас. аўтарызу́еш аўтарызу́еце
3-я ас. аўтарызу́е аўтарызу́юць
Прошлы час
м. аўтарызава́ў аўтарызава́лі
ж. аўтарызава́ла
н. аўтарызава́ла
Загадны лад
2-я ас. аўтарызу́й аўтарызу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аўтарызу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтарызава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аўтарызу́ю аўтарызу́ем
2-я ас. аўтарызу́еш аўтарызу́еце
3-я ас. аўтарызу́е аўтарызу́юць
Прошлы час
м. аўтарызава́ў аўтарызава́лі
ж. аўтарызава́ла
н. аўтарызава́ла
Загадны лад
2-я ас. аўтарызу́й аўтарызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аўтарызава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтарызацыйны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтарызацыйны аўтарызацыйная аўтарызацыйнае аўтарызацыйныя
Р. аўтарызацыйнага аўтарызацыйнай
аўтарызацыйнае		 аўтарызацыйнага аўтарызацыйных
Д. аўтарызацыйнаму аўтарызацыйнай аўтарызацыйнаму аўтарызацыйным
В. аўтарызацыйны
аўтарызацыйнага		 аўтарызацыйную аўтарызацыйнае аўтарызацыйныя
Т. аўтарызацыйным аўтарызацыйнай
аўтарызацыйнаю		 аўтарызацыйным аўтарызацыйнымі
М. аўтарызацыйным аўтарызацыйнай аўтарызацыйным аўтарызацыйных

аўтарыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўтарыза́цыя
Р. аўтарыза́цыі
Д. аўтарыза́цыі
В. аўтарыза́цыю
Т. аўтарыза́цыяй
аўтарыза́цыяю
М. аўтарыза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтарызі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўтарызі́на
Р. аўтарызі́ны
Д. аўтарызі́не
В. аўтарызі́ну
Т. аўтарызі́най
аўтарызі́наю
М. аўтарызі́не

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.