аўтарызава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аўтарызу́ю аўтарызу́ем
2-я ас. аўтарызу́еш аўтарызу́еце
3-я ас. аўтарызу́е аўтарызу́юць
Прошлы час
м. аўтарызава́ў аўтарызава́лі
ж. аўтарызава́ла
н. аўтарызава́ла
Загадны лад
2-я ас. аўтарызу́й аўтарызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аўтарызава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)