адры́гваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адры́гваю |
адры́гваем |
| 2-я ас. |
адры́гваеш |
адры́гваеце |
| 3-я ас. |
адры́гвае |
адры́гваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адры́гваў |
адры́гвалі |
| ж. |
адры́гвала |
| н. |
адры́гвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адры́гвай |
адры́гвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адры́гваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
адрыгну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адрыгну́ты |
адрыгну́тая |
адрыгну́тае |
адрыгну́тыя |
| Р. |
адрыгну́тага |
адрыгну́тай адрыгну́тае |
адрыгну́тага |
адрыгну́тых |
| Д. |
адрыгну́таму |
адрыгну́тай |
адрыгну́таму |
адрыгну́тым |
| В. |
адрыгну́ты (неадуш.) адрыгну́тага (адуш.) |
адрыгну́тую |
адрыгну́тае |
адрыгну́тыя (неадуш.) адрыгну́тых (адуш.) |
| Т. |
адрыгну́тым |
адрыгну́тай адрыгну́таю |
адрыгну́тым |
адрыгну́тымі |
| М. |
адрыгну́тым |
адрыгну́тай |
адрыгну́тым |
адрыгну́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
адрыгну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адрыгне́цца |
адрыгну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
адрыгну́ўся |
адрыгну́ліся |
| ж. |
адрыгну́лася |
| н. |
адрыгну́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адрыгну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адрыгну́ |
адрыгнё́м |
| 2-я ас. |
адрыгне́ш |
адрыгняце́ |
| 3-я ас. |
адрыгне́ |
адрыгну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
адрыгну́ў |
адрыгну́лі |
| ж. |
адрыгну́ла |
| н. |
адрыгну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адрыгні́ |
адрыгні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адрыгну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адры́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адры́жка |
адры́жкі |
| Р. |
адры́жкі |
адры́жак |
| Д. |
адры́жцы |
адры́жкам |
| В. |
адры́жку |
адры́жкі |
| Т. |
адры́жкай адры́жкаю |
адры́жкамі |
| М. |
адры́жцы |
адры́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Адры́жын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Адры́жын |
| Р. |
Адры́жына |
| Д. |
Адры́жыну |
| В. |
Адры́жын |
| Т. |
Адры́жынам |
| М. |
Адры́жыне |
адры́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адры́на |
адры́ны |
| Р. |
адры́ны |
адры́н |
| Д. |
адры́не |
адры́нам |
| В. |
адры́ну |
адры́ны |
| Т. |
адры́най адры́наю |
адры́намі |
| М. |
адры́не |
адры́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адрына́ць
‘адкідаць, не прымаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адрына́ю |
адрына́ем |
| 2-я ас. |
адрына́еш |
адрына́еце |
| 3-я ас. |
адрына́е |
адрына́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адрына́ў |
адрына́лі |
| ж. |
адрына́ла |
| н. |
адрына́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адрына́й |
адрына́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адрына́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Адры́нішчы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Адры́нішчы |
| Р. |
Адры́нішч Адры́нішчаў |
| Д. |
Адры́нішчам |
| В. |
Адры́нішчы |
| Т. |
Адры́нішчамі |
| М. |
Адры́нішчах |