Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

экзатэрмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзатэрмі́чны экзатэрмі́чная экзатэрмі́чнае экзатэрмі́чныя
Р. экзатэрмі́чнага экзатэрмі́чнай
экзатэрмі́чнае
экзатэрмі́чнага экзатэрмі́чных
Д. экзатэрмі́чнаму экзатэрмі́чнай экзатэрмі́чнаму экзатэрмі́чным
В. экзатэрмі́чны (неадуш.)
экзатэрмі́чнага (адуш.)
экзатэрмі́чную экзатэрмі́чнае экзатэрмі́чныя (неадуш.)
экзатэрмі́чных (адуш.)
Т. экзатэрмі́чным экзатэрмі́чнай
экзатэрмі́чнаю
экзатэрмі́чным экзатэрмі́чнымі
М. экзатэрмі́чным экзатэрмі́чнай экзатэрмі́чным экзатэрмі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

экзатэры́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. экзатэры́чнасць
Р. экзатэры́чнасці
Д. экзатэры́чнасці
В. экзатэры́чнасць
Т. экзатэры́чнасцю
М. экзатэры́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

экзатэры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзатэры́чны экзатэры́чная экзатэры́чнае экзатэры́чныя
Р. экзатэры́чнага экзатэры́чнай
экзатэры́чнае
экзатэры́чнага экзатэры́чных
Д. экзатэры́чнаму экзатэры́чнай экзатэры́чнаму экзатэры́чным
В. экзатэры́чны (неадуш.)
экзатэры́чнага (адуш.)
экзатэры́чную экзатэры́чнае экзатэры́чныя (неадуш.)
экзатэры́чных (адуш.)
Т. экзатэры́чным экзатэры́чнай
экзатэры́чнаю
экзатэры́чным экзатэры́чнымі
М. экзатэры́чным экзатэры́чнай экзатэры́чным экзатэры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

экзаферме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзаферме́нт экзаферме́нты
Р. экзаферме́нту экзаферме́нтаў
Д. экзаферме́нту экзаферме́нтам
В. экзаферме́нт экзаферме́нты
Т. экзаферме́нтам экзаферме́нтамі
М. экзаферме́нце экзаферме́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

экзафта́льм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. экзафта́льм
Р. экзафта́льму
Д. экзафта́льму
В. экзафта́льм
Т. экзафта́льмам
М. экзафта́льме

Крыніцы: piskunou2012.

экзеквату́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. экзеквату́ра
Р. экзеквату́ры
Д. экзеквату́ры
В. экзеквату́ру
Т. экзеквату́рай
экзеквату́раю
М. экзеквату́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

экзеку́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзеку́тар экзеку́тары
Р. экзеку́тара экзеку́тараў
Д. экзеку́тару экзеку́тарам
В. экзеку́тара экзеку́тараў
Т. экзеку́тарам экзеку́тарамі
М. экзеку́тару экзеку́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экзеку́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзеку́тарскі экзеку́тарская экзеку́тарскае экзеку́тарскія
Р. экзеку́тарскага экзеку́тарскай
экзеку́тарскае
экзеку́тарскага экзеку́тарскіх
Д. экзеку́тарскаму экзеку́тарскай экзеку́тарскаму экзеку́тарскім
В. экзеку́тарскі
экзеку́тарскага
экзеку́тарскую экзеку́тарскае экзеку́тарскія
Т. экзеку́тарскім экзеку́тарскай
экзеку́тарскаю
экзеку́тарскім экзеку́тарскімі
М. экзеку́тарскім экзеку́тарскай экзеку́тарскім экзеку́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

экзекуцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзекуцы́йны экзекуцы́йная экзекуцы́йнае экзекуцы́йныя
Р. экзекуцы́йнага экзекуцы́йнай
экзекуцы́йнае
экзекуцы́йнага экзекуцы́йных
Д. экзекуцы́йнаму экзекуцы́йнай экзекуцы́йнаму экзекуцы́йным
В. экзекуцы́йны
экзекуцы́йнага
экзекуцы́йную экзекуцы́йнае экзекуцы́йныя
экзекуцы́йных
Т. экзекуцы́йным экзекуцы́йнай
экзекуцы́йнаю
экзекуцы́йным экзекуцы́йнымі
М. экзекуцы́йным экзекуцы́йнай экзекуцы́йным экзекуцы́йных

Крыніцы: tsblm1996.

экзеку́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. экзеку́цыя экзеку́цыі
Р. экзеку́цыі экзеку́цый
Д. экзеку́цыі экзеку́цыям
В. экзеку́цыю экзеку́цыі
Т. экзеку́цыяй
экзеку́цыяю
экзеку́цыямі
М. экзеку́цыі экзеку́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.