Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
авілноруыэ

зго́мчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зго́мчаны зго́мчаная зго́мчанае зго́мчаныя
Р. зго́мчанага зго́мчанай
зго́мчанае		 зго́мчанага зго́мчаных
Д. зго́мчанаму зго́мчанай зго́мчанаму зго́мчаным
В. зго́мчаны (неадуш.)
зго́мчанага (адуш.)		 зго́мчаную зго́мчанае зго́мчаныя (неадуш.)
зго́мчаных (адуш.)
Т. зго́мчаным зго́мчанай
зго́мчанаю		 зго́мчаным зго́мчанымі
М. зго́мчаным зго́мчанай зго́мчаным зго́мчаных

Крыніцы: piskunou2012.

зго́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зго́н зго́ны
Р. зго́ну зго́наў
Д. зго́ну зго́нам
В. зго́н зго́ны
Т. зго́нам зго́намі
М. зго́не зго́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зго́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. зго́нка
Р. зго́нкі
Д. зго́нцы
В. зго́нку
Т. зго́нкай
зго́нкаю
М. зго́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зго́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зго́ннік зго́ннікі
Р. зго́нніка зго́ннікаў
Д. зго́нніку зго́ннікам
В. зго́нніка зго́ннікаў
Т. зго́ннікам зго́ннікамі
М. зго́нніку зго́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

зго́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зго́ннік зго́ннікі
Р. зго́нніка зго́ннікаў
Д. зго́нніку зго́ннікам
В. зго́ннік зго́ннікі
Т. зго́ннікам зго́ннікамі
М. зго́нніку зго́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

зго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зго́нны зго́нная зго́ннае зго́нныя
Р. зго́ннага зго́ннай
зго́ннае		 зго́ннага зго́нных
Д. зго́ннаму зго́ннай зго́ннаму зго́нным
В. зго́нны (неадуш.)
зго́ннага (адуш.)		 зго́нную зго́ннае зго́нныя (неадуш.)
зго́нных (адуш.)
Т. зго́нным зго́ннай
зго́ннаю		 зго́нным зго́ннымі
М. зго́нным зго́ннай зго́нным зго́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

зго́ншчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зго́ншчык зго́ншчыкі
Р. зго́ншчыка зго́ншчыкаў
Д. зго́ншчыку зго́ншчыкам
В. зго́ншчыка зго́ншчыкаў
Т. зго́ншчыкам зго́ншчыкамі
М. зго́ншчыку зго́ншчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зго́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зго́раны зго́раная зго́ранае зго́раныя
Р. зго́ранага зго́ранай
зго́ранае		 зго́ранага зго́раных
Д. зго́ранаму зго́ранай зго́ранаму зго́раным
В. зго́раны (неадуш.)
зго́ранага (адуш.)		 зго́раную зго́ранае зго́раныя (неадуш.)
зго́раных (адуш.)
Т. зго́раным зго́ранай
зго́ранаю		 зго́раным зго́ранымі
М. зго́раным зго́ранай зго́раным зго́раных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

зго́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зго́раны зго́раная зго́ранае зго́раныя
Р. зго́ранага зго́ранай
зго́ранае		 зго́ранага зго́раных
Д. зго́ранаму зго́ранай зго́ранаму зго́раным
В. зго́раны (неадуш.)
зго́ранага (адуш.)		 зго́раную зго́ранае зго́раныя (неадуш.)
зго́раных (адуш.)
Т. зго́раным зго́ранай
зго́ранаю		 зго́раным зго́ранымі
М. зго́раным зго́ранай зго́раным зго́раных

Кароткая форма: зго́рана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

зго́раць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зго́раю зго́раем
2-я ас. зго́раеш зго́раеце
3-я ас. зго́рае зго́раюць
Прошлы час
м. зго́раў зго́ралі
ж. зго́рала
н. зго́рала
Загадны лад
2-я ас. зго́рай зго́райце
Дзеепрыслоўе
прош. час зго́раўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.