згнаі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згнаю́ |
згно́ім |
2-я ас. |
згно́іш |
згно́іце |
3-я ас. |
згно́іць |
згно́яць |
Прошлы час |
м. |
згнаі́ў |
згнаі́лі |
ж. |
згнаі́ла |
н. |
згнаі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
згнаі́ |
згнаі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згнаі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
згна́нне |
Р. |
згна́ння |
Д. |
згна́нню |
В. |
згна́нне |
Т. |
згна́ннем |
М. |
згна́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
згна́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
згна́ннік |
згна́ннікі |
Р. |
згна́нніка |
згна́ннікаў |
Д. |
згна́нніку |
згна́ннікам |
В. |
згна́нніка |
згна́ннікаў |
Т. |
згна́ннікам |
згна́ннікамі |
М. |
згна́нніку |
згна́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
згна́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зганю́ |
зго́нім |
2-я ас. |
зго́ніш |
зго́ніце |
3-я ас. |
зго́ніць |
зго́няць |
Прошлы час |
м. |
згна́ў |
згна́лі |
ж. |
згна́ла |
н. |
згна́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
згані́ |
згані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згна́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
згне́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згняту́ |
згняцё́м |
2-я ас. |
згняце́ш |
згнецяце́ |
3-я ас. |
згняце́ |
згняту́ць |
Прошлы час |
м. |
згнё́ў |
згнялі́ |
ж. |
згняла́ |
н. |
згняло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
згняці́ |
згняці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згнё́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
згне́сціся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згняту́ся |
згняцё́мся |
2-я ас. |
згняце́шся |
згнецяце́ся |
3-я ас. |
згняце́цца |
згняту́цца |
Прошлы час |
м. |
згнё́ўся |
згнялі́ся |
ж. |
згняла́ся |
н. |
згняло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
згняці́ся |
згняці́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згнё́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
згне́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згне́чаны |
згне́чаная |
згне́чанае |
згне́чаныя |
Р. |
згне́чанага |
згне́чанай згне́чанае |
згне́чанага |
згне́чаных |
Д. |
згне́чанаму |
згне́чанай |
згне́чанаму |
згне́чаным |
В. |
згне́чаны (неадуш.) згне́чанага (адуш.) |
згне́чаную |
згне́чанае |
згне́чаныя (неадуш.) згне́чаных (адуш.) |
Т. |
згне́чаным |
згне́чанай згне́чанаю |
згне́чаным |
згне́чанымі |
М. |
згне́чаным |
згне́чанай |
згне́чаным |
згне́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
згне́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згне́чаны |
згне́чаная |
згне́чанае |
згне́чаныя |
Р. |
згне́чанага |
згне́чанай згне́чанае |
згне́чанага |
згне́чаных |
Д. |
згне́чанаму |
згне́чанай |
згне́чанаму |
згне́чаным |
В. |
згне́чаны (неадуш.) згне́чанага (адуш.) |
згне́чаную |
згне́чанае |
згне́чаныя (неадуш.) згне́чаных (адуш.) |
Т. |
згне́чаным |
згне́чанай згне́чанаю |
згне́чаным |
згне́чанымі |
М. |
згне́чаным |
згне́чанай |
згне́чаным |
згне́чаных |
Кароткая форма: згне́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
згні́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згні́блюся |
згні́бімся |
2-я ас. |
згні́бішся |
згні́біцеся |
3-я ас. |
згні́біцца |
згні́бяцца |
Прошлы час |
м. |
згні́біўся |
згні́біліся |
ж. |
згні́білася |
н. |
згні́білася |
Загадны лад |
2-я ас. |
згні́бся |
згні́бцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згні́біўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
згні́біць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згні́блю |
згні́бім |
2-я ас. |
згні́біш |
згні́біце |
3-я ас. |
згні́біць |
згні́бяць |
Прошлы час |
м. |
згні́біў |
згні́білі |
ж. |
згні́біла |
н. |
згні́біла |
Загадны лад |
2-я ас. |
згні́б |
згні́бце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згні́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.