зго́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зго́ннік | зго́ннікі | |
| зго́нніка | зго́ннікаў | |
| зго́нніку | зго́ннікам | |
| зго́нніка | зго́ннікаў | |
| зго́ннікам | зго́ннікамі | |
| зго́нніку | зго́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)