зго́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зго́н | зго́ны | |
зго́ну | зго́наў | |
зго́ну | зго́нам | |
зго́н | зго́ны | |
зго́нам | зго́намі | |
зго́не | зго́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)