Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апаўдня́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апаўдня́ - -

Іншыя варыянты: апаўдні́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

апаўза́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаўза́лы апаўза́лая апаўза́лае апаўза́лыя
Р. апаўза́лага апаўза́лай
апаўза́лае		 апаўза́лага апаўза́лых
Д. апаўза́ламу апаўза́лай апаўза́ламу апаўза́лым
В. апаўза́лы (неадуш.)
апаўза́лага (адуш.)		 апаўза́лую апаўза́лае апаўза́лыя (неадуш.)
апаўза́лых (адуш.)
Т. апаўза́лым апаўза́лай
апаўза́лаю		 апаўза́лым апаўза́лымі
М. апаўза́лым апаўза́лай апаўза́лым апаўза́лых

Крыніцы: piskunou2012.

апаўза́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апаўза́нне
Р. апаўза́ння
Д. апаўза́нню
В. апаўза́нне
Т. апаўза́ннем
М. апаўза́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апаўза́ю апаўза́ем
2-я ас. апаўза́еш апаўза́еце
3-я ас. апаўза́е апаўза́юць
Прошлы час
м. апаўза́ў апаўза́лі
ж. апаўза́ла
н. апаўза́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час апаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апаўзці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апаўзу́ апаўзё́м
2-я ас. апаўзе́ш апаўзяце́
3-я ас. апаўзе́ апаўзу́ць
Прошлы час
м. апо́ўз апаўзлі́
ж. апаўзла́
н. апаўзло́
Дзеепрыслоўе
прош. час апо́ўзшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апаўно́чы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апаўно́чы - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апафані́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. апафані́я
Р. апафані́і
Д. апафані́і
В. апафані́ю
Т. апафані́яй
апафані́яю
М. апафані́і

Крыніцы: piskunou2012.

апафаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апафаты́чны апафаты́чная апафаты́чнае апафаты́чныя
Р. апафаты́чнага апафаты́чнай
апафаты́чнае		 апафаты́чнага апафаты́чных
Д. апафаты́чнаму апафаты́чнай апафаты́чнаму апафаты́чным
В. апафаты́чны (неадуш.)
апафаты́чнага (адуш.)		 апафаты́чную апафаты́чнае апафаты́чныя (неадуш.)
апафаты́чных (адуш.)
Т. апафаты́чным апафаты́чнай
апафаты́чнаю		 апафаты́чным апафаты́чнымі
М. апафаты́чным апафаты́чнай апафаты́чным апафаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

апафе́гма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апафе́гма апафе́гмы
Р. апафе́гмы апафе́гм
Д. апафе́гме апафе́гмам
В. апафе́гму апафе́гмы
Т. апафе́гмай
апафе́гмаю		 апафе́гмамі
М. апафе́гме апафе́гмах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

апафегма́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апафегма́т апафегма́ты
Р. апафегма́та апафегма́таў
Д. апафегма́ту апафегма́там
В. апафегма́т апафегма́ты
Т. апафегма́там апафегма́тамі
М. апафегма́це апафегма́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.