аблы́таць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аблы́таю |
аблы́таем |
2-я ас. |
аблы́таеш |
аблы́таеце |
3-я ас. |
аблы́тае |
аблы́таюць |
Прошлы час |
м. |
аблы́таў |
аблы́талі |
ж. |
аблы́тала |
н. |
аблы́тала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аблы́тай |
аблы́тайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аблы́таўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аблы́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аблы́тванне |
Р. |
аблы́твання |
Д. |
аблы́тванню |
В. |
аблы́тванне |
Т. |
аблы́тваннем |
М. |
аблы́тванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аблы́твацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аблы́тваюся |
аблы́тваемся |
2-я ас. |
аблы́тваешся |
аблы́тваецеся |
3-я ас. |
аблы́тваецца |
аблы́тваюцца |
Прошлы час |
м. |
аблы́тваўся |
аблы́тваліся |
ж. |
аблы́твалася |
н. |
аблы́твалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
аблы́твайся |
аблы́твайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аблы́тваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аблы́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аблы́тваю |
аблы́тваем |
2-я ас. |
аблы́тваеш |
аблы́тваеце |
3-я ас. |
аблы́твае |
аблы́тваюць |
Прошлы час |
м. |
аблы́тваў |
аблы́твалі |
ж. |
аблы́твала |
н. |
аблы́твала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аблы́твай |
аблы́твайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аблы́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аблюбава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аблюбава́ны |
аблюбава́ная |
аблюбава́нае |
аблюбава́ныя |
Р. |
аблюбава́нага |
аблюбава́най аблюбава́нае |
аблюбава́нага |
аблюбава́ных |
Д. |
аблюбава́наму |
аблюбава́най |
аблюбава́наму |
аблюбава́ным |
В. |
аблюбава́ны (неадуш.) аблюбава́нага (адуш.) |
аблюбава́ную |
аблюбава́нае |
аблюбава́ныя (неадуш.) аблюбава́ных (адуш.) |
Т. |
аблюбава́ным |
аблюбава́най аблюбава́наю |
аблюбава́ным |
аблюбава́нымі |
М. |
аблюбава́ным |
аблюбава́най |
аблюбава́ным |
аблюбава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аблюбава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аблюбава́ны |
аблюбава́ная |
аблюбава́нае |
аблюбава́ныя |
Р. |
аблюбава́нага |
аблюбава́най аблюбава́нае |
аблюбава́нага |
аблюбава́ных |
Д. |
аблюбава́наму |
аблюбава́най |
аблюбава́наму |
аблюбава́ным |
В. |
аблюбава́ны (неадуш.) аблюбава́нага (адуш.) |
аблюбава́ную |
аблюбава́нае |
аблюбава́ныя (неадуш.) аблюбава́ных (адуш.) |
Т. |
аблюбава́ным |
аблюбава́най аблюбава́наю |
аблюбава́ным |
аблюбава́нымі |
М. |
аблюбава́ным |
аблюбава́най |
аблюбава́ным |
аблюбава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аблюбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аблюбава́ны |
аблюбава́ная |
аблюбава́нае |
аблюбава́ныя |
Р. |
аблюбава́нага |
аблюбава́най аблюбава́нае |
аблюбава́нага |
аблюбава́ных |
Д. |
аблюбава́наму |
аблюбава́най |
аблюбава́наму |
аблюбава́ным |
В. |
аблюбава́ны (неадуш.) аблюбава́нага (адуш.) |
аблюбава́ную |
аблюбава́нае |
аблюбава́ныя (неадуш.) аблюбава́ных (адуш.) |
Т. |
аблюбава́ным |
аблюбава́най аблюбава́наю |
аблюбава́ным |
аблюбава́нымі |
М. |
аблюбава́ным |
аблюбава́най |
аблюбава́ным |
аблюбава́ных |
Кароткая форма: аблюбава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аблюбава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аблюбу́ю |
аблюбу́ем |
2-я ас. |
аблюбу́еш |
аблюбу́еце |
3-я ас. |
аблюбу́е |
аблюбу́юць |
Прошлы час |
м. |
аблюбава́ў |
аблюбава́лі |
ж. |
аблюбава́ла |
н. |
аблюбава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аблюбу́й |
аблюбу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аблюбава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аблюбе́ніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аблюбе́ніца |
аблюбе́ніцы |
Р. |
аблюбе́ніцы |
аблюбе́ніц |
Д. |
аблюбе́ніцы |
аблюбе́ніцам |
В. |
аблюбе́ніцу |
аблюбе́ніц |
Т. |
аблюбе́ніцай аблюбе́ніцаю |
аблюбе́ніцамі |
М. |
аблюбе́ніцы |
аблюбе́ніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аблюбё́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аблюбё́нка |
аблюбё́нкі |
Р. |
аблюбё́нкі |
аблюбё́нак |
Д. |
аблюбё́нцы |
аблюбё́нкам |
В. |
аблюбё́нку |
аблюбё́нак |
Т. |
аблюбё́нкай аблюбё́нкаю |
аблюбё́нкамі |
М. |
аблюбё́нцы |
аблюбё́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.