Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-

шчаслі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчаслі́вы шчаслі́вая шчаслі́вае шчаслі́выя
Р. шчаслі́вага шчаслі́вай
шчаслі́вае		 шчаслі́вага шчаслі́вых
Д. шчаслі́ваму шчаслі́вай шчаслі́ваму шчаслі́вым
В. шчаслі́вы (неадуш.)
шчаслі́вага (адуш.)		 шчаслі́вую шчаслі́вае шчаслі́выя (неадуш.)
шчаслі́вых (адуш.)
Т. шчаслі́вым шчаслі́вай
шчаслі́ваю		 шчаслі́вым шчаслі́вымі
М. шчаслі́вым шчаслі́вай шчаслі́вым шчаслі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчаслі́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шчаслі́ўка шчаслі́ўкі
Р. шчаслі́ўкі шчаслі́вак
Д. шчаслі́ўцы шчаслі́ўкам
В. шчаслі́ўку шчаслі́вак
Т. шчаслі́ўкай
шчаслі́ўкаю		 шчаслі́ўкамі
М. шчаслі́ўцы шчаслі́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчаслі́ўчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчаслі́ўчык шчаслі́ўчыкі
Р. шчаслі́ўчыка шчаслі́ўчыкаў
Д. шчаслі́ўчыку шчаслі́ўчыкам
В. шчаслі́ўчыка шчаслі́ўчыкаў
Т. шчаслі́ўчыкам шчаслі́ўчыкамі
М. шчаслі́ўчыку шчаслі́ўчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

шчаслі́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчаслі́ўшчык шчаслі́ўшчыкі
Р. шчаслі́ўшчыка шчаслі́ўшчыкаў
Д. шчаслі́ўшчыку шчаслі́ўшчыкам
В. шчаслі́ўшчыка шчаслі́ўшчыкаў
Т. шчаслі́ўшчыкам шчаслі́ўшчыкамі
М. шчаслі́ўшчыку шчаслі́ўшчыках

Крыніцы: sbm2012.

шча́сна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
шча́сна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Шча́снавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шча́снавічы
Р. Шча́снавіч
Шча́снавічаў
Д. Шча́снавічам
В. Шча́снавічы
Т. Шча́снавічамі
М. Шча́снавічах

шча́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. шча́снасць
Р. шча́снасці
Д. шча́снасці
В. шча́снасць
Т. шча́снасцю
М. шча́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шча́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шча́снік шча́снікі
Р. шча́сніка шча́снікаў
Д. шча́сніку шча́снікам
В. шча́сніка шча́снікаў
Т. шча́снікам шча́снікамі
М. шча́сніку шча́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

шча́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шча́сны шча́сная шча́снае шча́сныя
Р. шча́снага шча́снай
шча́снае		 шча́снага шча́сных
Д. шча́снаму шча́снай шча́снаму шча́сным
В. шча́сны (неадуш.)
шча́снага (адуш.)		 шча́сную шча́снае шча́сныя (неадуш.)
шча́сных (адуш.)
Т. шча́сным шча́снай
шча́снаю		 шча́сным шча́снымі
М. шча́сным шча́снай шча́сным шча́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шча́сце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шча́сце
Р. шча́сця
Д. шча́сцю
В. шча́сце
Т. шча́сцем
М. шча́сці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.