шча́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шча́снік | шча́снікі | |
| шча́сніка | шча́снікаў | |
| шча́сніку | шча́снікам | |
| шча́сніка | шча́снікаў | |
| шча́снікам | шча́снікамі | |
| шча́сніку | шча́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)