Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвгдеёзійклмнпрстуўхцчшя-

чаро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаро́дны чаро́дная чаро́днае чаро́дныя
Р. чаро́днага чаро́днай
чаро́днае		 чаро́днага чаро́дных
Д. чаро́днаму чаро́днай чаро́днаму чаро́дным
В. чаро́дны (неадуш.)
чаро́днага (адуш.)		 чаро́дную чаро́днае чаро́дныя (неадуш.)
чаро́дных (адуш.)
Т. чаро́дным чаро́днай
чаро́днаю		 чаро́дным чаро́днымі
М. чаро́дным чаро́днай чаро́дным чаро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Чаро́муха

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чаро́муха
Р. Чаро́мухі
Д. Чаро́мусе
В. Чаро́муху
Т. Чаро́мухай
Чаро́мухаю
М. Чаро́мусе

Чаро́мушкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чаро́мушкі
Р. Чаро́мушак
Чаро́мушкаў
Д. Чаро́мушкам
В. Чаро́мушкі
Т. Чаро́мушкамі
М. Чаро́мушках

Чаро́мушкіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чаро́мушкіна
Р. Чаро́мушкіна
Д. Чаро́мушкіну
В. Чаро́мушкіна
Т. Чаро́мушкінам
М. Чаро́мушкіне

чаро́мха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чаро́мха чаро́мхі
Р. чаро́мхі чаро́мхаў
Д. чаро́мсе чаро́мхам
В. чаро́мху чаро́мхі
Т. чаро́мхай
чаро́мхаю		 чаро́мхамі
М. чаро́мсе чаро́мхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаро́мхавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаро́мхавы чаро́мхавая чаро́мхавае чаро́мхавыя
Р. чаро́мхавага чаро́мхавай
чаро́мхавае		 чаро́мхавага чаро́мхавых
Д. чаро́мхаваму чаро́мхавай чаро́мхаваму чаро́мхавым
В. чаро́мхавы (неадуш.)
чаро́мхавага (адуш.)		 чаро́мхавую чаро́мхавае чаро́мхавыя (неадуш.)
чаро́мхавых (адуш.)
Т. чаро́мхавым чаро́мхавай
чаро́мхаваю		 чаро́мхавым чаро́мхавымі
М. чаро́мхавым чаро́мхавай чаро́мхавым чаро́мхавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаро́мшына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чаро́мшына чаро́мшыны
Р. чаро́мшыны чаро́мшын
Д. чаро́мшыне чаро́мшынам
В. чаро́мшыну чаро́мшыны
Т. чаро́мшынай
чаро́мшынаю		 чаро́мшынамі
М. чаро́мшыне чаро́мшынах

Крыніцы: piskunou2012.

чаро́мшынка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чаро́мшынка чаро́мшынкі
Р. чаро́мшынкі чаро́мшынак
Д. чаро́мшынцы чаро́мшынкам
В. чаро́мшынку чаро́мшынкі
Т. чаро́мшынкай
чаро́мшынкаю		 чаро́мшынкамі
М. чаро́мшынцы чаро́мшынках

Крыніцы: piskunou2012.

чаро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чаро́н чараны́
Р. чарана́ чарано́ў
Д. чарану́ чарана́м
В. чаро́н чараны́
Т. чарано́м чарана́мі
М. чаране́ чарана́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Чаро́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чаро́нка
Р. Чаро́нкі
Д. Чаро́нцы
В. Чаро́нку
Т. Чаро́нкай
Чаро́нкаю
М. Чаро́нцы