чаро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чаро́н чараны́
Р. чарана́ чарано́ў
Д. чарану́ чарана́м
В. чаро́н чараны́
Т. чарано́м чарана́мі
М. чаране́ чарана́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)