турбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
турбава́ны |
турбава́ная |
турбава́нае |
турбава́ныя |
Р. |
турбава́нага |
турбава́най турбава́нае |
турбава́нага |
турбава́ных |
Д. |
турбава́наму |
турбава́най |
турбава́наму |
турбава́ным |
В. |
турбава́ны (неадуш.) турбава́нага (адуш.) |
турбава́ную |
турбава́нае |
турбава́ныя (неадуш.) турбава́ных (адуш.) |
Т. |
турбава́ным |
турбава́най турбава́наю |
турбава́ным |
турбава́нымі |
М. |
турбава́ным |
турбава́най |
турбава́ным |
турбава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
турбава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
турбу́юся |
турбу́емся |
2-я ас. |
турбу́ешся |
турбу́ецеся |
3-я ас. |
турбу́ецца |
турбу́юцца |
Прошлы час |
м. |
турбава́ўся |
турбава́ліся |
ж. |
турбава́лася |
н. |
турбава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
турбу́йся |
турбу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
турбу́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
турбава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
турбу́ю |
турбу́ем |
2-я ас. |
турбу́еш |
турбу́еце |
3-я ас. |
турбу́е |
турбу́юць |
Прошлы час |
м. |
турбава́ў |
турбава́лі |
ж. |
турбава́ла |
н. |
турбава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
турбу́й |
турбу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
турбу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
турбавентыля́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
турбавентыля́тар |
турбавентыля́тары |
Р. |
турбавентыля́тара |
турбавентыля́тараў |
Д. |
турбавентыля́тару |
турбавентыля́тарам |
В. |
турбавентыля́тар |
турбавентыля́тары |
Т. |
турбавентыля́тарам |
турбавентыля́тарамі |
М. |
турбавентыля́тары |
турбавентыля́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
турбавентыля́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
турбавентыля́тарны |
турбавентыля́тарная |
турбавентыля́тарнае |
турбавентыля́тарныя |
Р. |
турбавентыля́тарнага |
турбавентыля́тарнай турбавентыля́тарнае |
турбавентыля́тарнага |
турбавентыля́тарных |
Д. |
турбавентыля́тарнаму |
турбавентыля́тарнай |
турбавентыля́тарнаму |
турбавентыля́тарным |
В. |
турбавентыля́тарны (неадуш.) турбавентыля́тарнага (адуш.) |
турбавентыля́тарную |
турбавентыля́тарнае |
турбавентыля́тарныя (неадуш.) турбавентыля́тарных (адуш.) |
Т. |
турбавентыля́тарным |
турбавентыля́тарнай турбавентыля́тарнаю |
турбавентыля́тарным |
турбавентыля́тарнымі |
М. |
турбавентыля́тарным |
турбавентыля́тарнай |
турбавентыля́тарным |
турбавентыля́тарных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
турбавінтавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
турбавінтавы́ |
турбавінтава́я |
турбавінтаво́е |
турбавінтавы́я |
Р. |
турбавінтаво́га |
турбавінтаво́й турбавінтаво́е |
турбавінтаво́га |
турбавінтавы́х |
Д. |
турбавінтаво́му |
турбавінтаво́й |
турбавінтаво́му |
турбавінтавы́м |
В. |
турбавінтавы́ (неадуш.) турбавінтаво́га (адуш.) |
турбавінтаву́ю |
турбавінтаво́е |
турбавінтавы́я (неадуш.) турбавінтавы́х (адуш.) |
Т. |
турбавінтавы́м |
турбавінтаво́й турбавінтаво́ю |
турбавінтавы́м |
турбавінтавы́мі |
М. |
турбавінтавы́м |
турбавінтаво́й |
турбавінтавы́м |
турбавінтавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
турбаво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
турбаво́з |
турбаво́зы |
Р. |
турбаво́за |
турбаво́заў |
Д. |
турбаво́зу |
турбаво́зам |
В. |
турбаво́з |
турбаво́зы |
Т. |
турбаво́зам |
турбаво́замі |
М. |
турбаво́зе |
турбаво́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
турбаво́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
турбаво́зны |
турбаво́зная |
турбаво́знае |
турбаво́зныя |
Р. |
турбаво́знага |
турбаво́знай турбаво́знае |
турбаво́знага |
турбаво́зных |
Д. |
турбаво́знаму |
турбаво́знай |
турбаво́знаму |
турбаво́зным |
В. |
турбаво́зны (неадуш.) турбаво́знага (адуш.) |
турбаво́зную |
турбаво́знае |
турбаво́зныя (неадуш.) турбаво́зных (адуш.) |
Т. |
турбаво́зным |
турбаво́знай турбаво́знаю |
турбаво́зным |
турбаво́знымі |
М. |
турбаво́зным |
турбаво́знай |
турбаво́зным |
турбаво́зных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
турбагенера́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
турбагенера́тар |
турбагенера́тары |
Р. |
турбагенера́тара |
турбагенера́тараў |
Д. |
турбагенера́тару |
турбагенера́тарам |
В. |
турбагенера́тар |
турбагенера́тары |
Т. |
турбагенера́тарам |
турбагенера́тарамі |
М. |
турбагенера́тары |
турбагенера́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
турбагенера́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
турбагенера́тарны |
турбагенера́тарная |
турбагенера́тарнае |
турбагенера́тарныя |
Р. |
турбагенера́тарнага |
турбагенера́тарнай турбагенера́тарнае |
турбагенера́тарнага |
турбагенера́тарных |
Д. |
турбагенера́тарнаму |
турбагенера́тарнай |
турбагенера́тарнаму |
турбагенера́тарным |
В. |
турбагенера́тарны (неадуш.) турбагенера́тарнага (адуш.) |
турбагенера́тарную |
турбагенера́тарнае |
турбагенера́тарныя (неадуш.) турбагенера́тарных (адуш.) |
Т. |
турбагенера́тарным |
турбагенера́тарнай турбагенера́тарнаю |
турбагенера́тарным |
турбагенера́тарнымі |
М. |
турбагенера́тарным |
турбагенера́тарнай |
турбагенера́тарным |
турбагенера́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.