Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
гдежйклмнпрсўфхчш-

то́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. то́ўчаны то́ўчаная то́ўчанае то́ўчаныя
Р. то́ўчанага то́ўчанай
то́ўчанае		 то́ўчанага то́ўчаных
Д. то́ўчанаму то́ўчанай то́ўчанаму то́ўчаным
В. то́ўчаны (неадуш.)
то́ўчанага (адуш.)		 то́ўчаную то́ўчанае то́ўчаныя (неадуш.)
то́ўчаных (адуш.)
Т. то́ўчаным то́ўчанай
то́ўчанаю		 то́ўчаным то́ўчанымі
М. то́ўчаным то́ўчанай то́ўчаным то́ўчаных

Кароткая форма: то́ўчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

то́ўшч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. то́ўшч то́ўшчы
Р. то́ўшчы то́ўшчаў
Д. то́ўшчы то́ўшчам
В. то́ўшч то́ўшчы
Т. то́ўшчай то́ўшчамі
М. то́ўшчы то́ўшчах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

то́ўшча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. то́ўшча
Р. то́ўшчы
Д. то́ўшчы
В. то́ўшчу
Т. то́ўшчай
то́ўшчаю
М. то́ўшчы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

то́ўшчавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. то́ўшчавы то́ўшчавая то́ўшчавае то́ўшчавыя
Р. то́ўшчавага то́ўшчавай
то́ўшчавае		 то́ўшчавага то́ўшчавых
Д. то́ўшчаваму то́ўшчавай то́ўшчаваму то́ўшчавым
В. то́ўшчавы (неадуш.)
то́ўшчавага (адуш.)		 то́ўшчавую то́ўшчавае то́ўшчавыя (неадуш.)
то́ўшчавых (адуш.)
Т. то́ўшчавым то́ўшчавай
то́ўшчаваю		 то́ўшчавым то́ўшчавымі
М. то́ўшчавым то́ўшчавай то́ўшчавым то́ўшчавых

Крыніцы: piskunou2012.

То́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. То́ўшчына
Р. То́ўшчыны
Д. То́ўшчыне
В. То́ўшчыну
Т. То́ўшчынай
То́ўшчынаю
М. То́ўшчыне

То́фелі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. То́фелі
Р. То́фель
То́феляў
Д. То́фелям
В. То́фелі
Т. То́фелямі
М. То́фелях

то́хкаць

‘стукаць, тахкаць; моцна біцца (пра сэрца)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. то́хкаю то́хкаем
2-я ас. то́хкаеш то́хкаеце
3-я ас. то́хкае то́хкаюць
Прошлы час
м. то́хкаў то́хкалі
ж. то́хкала
н. то́хкала
Загадны лад
2-я ас. то́хкай то́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час то́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

то́хціць

‘запіхаць, заштурхваць што-небудзь (тохціць рэчы ў чамадан)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. то́хчу то́хцім
2-я ас. то́хціш то́хціце
3-я ас. то́хціць то́хцяць
Прошлы час
м. то́хціў то́хцілі
ж. то́хціла
н. то́хціла
Загадны лад
2-я ас. то́хці то́хціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час то́хцячы

Крыніцы: piskunou2012.

то́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. то́чаны то́чаная то́чанае то́чаныя
Р. то́чанага то́чанай
то́чанае		 то́чанага то́чаных
Д. то́чанаму то́чанай то́чанаму то́чаным
В. то́чаны (неадуш.)
то́чанага (адуш.)		 то́чаную то́чанае то́чаныя (неадуш.)
то́чаных (адуш.)
Т. то́чаным то́чанай
то́чанаю		 то́чаным то́чанымі
М. то́чаным то́чанай то́чаным то́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

то́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. то́чаны то́чаная то́чанае то́чаныя
Р. то́чанага то́чанай
то́чанае		 то́чанага то́чаных
Д. то́чанаму то́чанай то́чанаму то́чаным
В. то́чаны (неадуш.)
то́чанага (адуш.)		 то́чаную то́чанае то́чаныя (неадуш.)
то́чаных (адуш.)
Т. то́чаным то́чанай
то́чанаю		 то́чаным то́чанымі
М. то́чаным то́чанай то́чаным то́чаных

Кароткая форма: то́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.