пакілза́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пакілза́ны |
пакілза́ная |
пакілза́нае |
пакілза́ныя |
| Р. |
пакілза́нага |
пакілза́най пакілза́нае |
пакілза́нага |
пакілза́ных |
| Д. |
пакілза́наму |
пакілза́най |
пакілза́наму |
пакілза́ным |
| В. |
пакілза́ны (неадуш.) пакілза́нага (адуш.) |
пакілза́ную |
пакілза́нае |
пакілза́ныя (неадуш.) пакілза́ных (адуш.) |
| Т. |
пакілза́ным |
пакілза́най пакілза́наю |
пакілза́ным |
пакілза́нымі |
| М. |
пакілза́ным |
пакілза́най |
пакілза́ным |
пакілза́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
пакілза́ць
‘пакласці цуглі ў рот каню (пакілзаць каня)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пакілза́ю |
пакілза́ем |
| 2-я ас. |
пакілза́еш |
пакілза́еце |
| 3-я ас. |
пакілза́е |
пакілза́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пакілза́ў |
пакілза́лі |
| ж. |
пакілза́ла |
| н. |
пакілза́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пакілза́й |
пакілза́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пакілза́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пакільгі́каць
‘пакульгаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пакільгі́каю |
пакільгі́каем |
| 2-я ас. |
пакільгі́каеш |
пакільгі́каеце |
| 3-я ас. |
пакільгі́кае |
пакільгі́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
пакільгі́каў |
пакільгі́калі |
| ж. |
пакільгі́кала |
| н. |
пакільгі́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пакільгі́кай |
пакільгі́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пакільгі́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пакіма́рыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пакіма́ру |
пакіма́рым |
| 2-я ас. |
пакіма́рыш |
пакіма́рыце |
| 3-я ас. |
пакіма́рыць |
пакіма́раць |
| Прошлы час |
| м. |
пакіма́рыў |
пакіма́рылі |
| ж. |
пакіма́рыла |
| н. |
пакіма́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пакіма́р |
пакіма́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пакіма́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пакі́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пакі́нены |
пакі́неная |
пакі́ненае |
пакі́неныя |
| Р. |
пакі́ненага |
пакі́ненай пакі́ненае |
пакі́ненага |
пакі́неных |
| Д. |
пакі́ненаму |
пакі́ненай |
пакі́ненаму |
пакі́неным |
| В. |
пакі́нены (неадуш.) пакі́ненага (адуш.) |
пакі́неную |
пакі́ненае |
пакі́неныя (неадуш.) пакі́неных (адуш.) |
| Т. |
пакі́неным |
пакі́ненай пакі́ненаю |
пакі́неным |
пакі́ненымі |
| М. |
пакі́неным |
пакі́ненай |
пакі́неным |
пакі́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
пакі́нутасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пакі́нутасць |
| Р. |
пакі́нутасці |
| Д. |
пакі́нутасці |
| В. |
пакі́нутасць |
| Т. |
пакі́нутасцю |
| М. |
пакі́нутасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
пакі́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пакі́нуты |
пакі́нутая |
пакі́нутае |
пакі́нутыя |
| Р. |
пакі́нутага |
пакі́нутай пакі́нутае |
пакі́нутага |
пакі́нутых |
| Д. |
пакі́нутаму |
пакі́нутай |
пакі́нутаму |
пакі́нутым |
| В. |
пакі́нуты (неадуш.) пакі́нутага (адуш.) |
пакі́нутую |
пакі́нутае |
пакі́нутыя (неадуш.) пакі́нутых (адуш.) |
| Т. |
пакі́нутым |
пакі́нутай пакі́нутаю |
пакі́нутым |
пакі́нутымі |
| М. |
пакі́нутым |
пакі́нутай |
пакі́нутым |
пакі́нутых |
Кароткая форма: пакі́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пакі́нуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пакі́ну |
пакі́нем |
| 2-я ас. |
пакі́неш |
пакі́неце |
| 3-я ас. |
пакі́не |
пакі́нуць |
| Прошлы час |
| м. |
пакі́нуў |
пакі́нулі |
| ж. |
пакі́нула |
| н. |
пакі́нула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пакі́нь |
пакі́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пакі́нуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.