пакілза́ць
‘пакласці цуглі ў рот каню (пакілзаць каня)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пакілза́ю | пакілза́ем | |
| пакілза́еш | пакілза́еце | |
| пакілза́е | пакілза́юць | |
| Прошлы час | ||
| пакілза́ў | пакілза́лі | |
| пакілза́ла | ||
| пакілза́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пакілза́й | пакілза́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пакілза́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)