пакільгі́каць

‘пакульгаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакільгі́каю пакільгі́каем
2-я ас. пакільгі́каеш пакільгі́каеце
3-я ас. пакільгі́кае пакільгі́каюць
Прошлы час
м. пакільгі́каў пакільгі́калі
ж. пакільгі́кала
н. пакільгі́кала
Загадны лад
2-я ас. пакільгі́кай пакільгі́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакільгі́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)