Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

венесуэ́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

венесуэ́льскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	венесуэ́льскі	венесуэ́льская	венесуэ́льскае	венесуэ́льскія
Р.	венесуэ́льскага	венесуэ́льскай венесуэ́льскае	венесуэ́льскага	венесуэ́льскіх
Д.	венесуэ́льскаму	венесуэ́льскай	венесуэ́льскаму	венесуэ́льскім
В.	венесуэ́льскі (неадуш.) венесуэ́льскага (адуш.)	венесуэ́льскую	венесуэ́льскае	венесуэ́льскія (неадуш.) венесуэ́льскіх (адуш.)
Т.	венесуэ́льскім	венесуэ́льскай венесуэ́льскаю	венесуэ́льскім	венесуэ́льскімі
М.	венесуэ́льскім	венесуэ́льскай	венесуэ́льскім	венесуэ́льскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

венецыя́на-турэ́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	венецыя́на-турэ́цкі	венецыя́на-турэ́цкая	венецыя́на-турэ́цкае	венецыя́на-турэ́цкія
Р.	венецыя́на-турэ́цкага	венецыя́на-турэ́цкай венецыя́на-турэ́цкае	венецыя́на-турэ́цкага	венецыя́на-турэ́цкіх
Д.	венецыя́на-турэ́цкаму	венецыя́на-турэ́цкай	венецыя́на-турэ́цкаму	венецыя́на-турэ́цкім
В.	венецыя́на-турэ́цкі (неадуш.) венецыя́на-турэ́цкага (адуш.)	венецыя́на-турэ́цкую	венецыя́на-турэ́цкае	венецыя́на-турэ́цкія (неадуш.) венецыя́на-турэ́цкіх (адуш.)
Т.	венецыя́на-турэ́цкім	венецыя́на-турэ́цкай венецыя́на-турэ́цкаю	венецыя́на-турэ́цкім	венецыя́на-турэ́цкімі
М.	венецыя́на-турэ́цкім	венецыя́на-турэ́цкай	венецыя́на-турэ́цкім	венецыя́на-турэ́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

венецыя́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

венецыя́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

венецыя́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	венецыя́нскі	венецыя́нская	венецыя́нскае	венецыя́нскія
Р.	венецыя́нскага	венецыя́нскай венецыя́нскае	венецыя́нскага	венецыя́нскіх
Д.	венецыя́нскаму	венецыя́нскай	венецыя́нскаму	венецыя́нскім
В.	венецыя́нскі (неадуш.) венецыя́нскага (адуш.)	венецыя́нскую	венецыя́нскае	венецыя́нскія (неадуш.) венецыя́нскіх (адуш.)
Т.	венецыя́нскім	венецыя́нскай венецыя́нскаю	венецыя́нскім	венецыя́нскімі
М.	венецыя́нскім	венецыя́нскай	венецыя́нскім	венецыя́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Вензаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

вензаве́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вензаве́цкі	вензаве́цкая	вензаве́цкае	вензаве́цкія
Р.	вензаве́цкага	вензаве́цкай вензаве́цкае	вензаве́цкага	вензаве́цкіх
Д.	вензаве́цкаму	вензаве́цкай	вензаве́цкаму	вензаве́цкім
В.	вензаве́цкі (неадуш.) вензаве́цкага (адуш.)	вензаве́цкую	вензаве́цкае	вензаве́цкія (неадуш.) вензаве́цкіх (адуш.)
Т.	вензаве́цкім	вензаве́цкай вензаве́цкаю	вензаве́цкім	вензаве́цкімі
М.	вензаве́цкім	вензаве́цкай	вензаве́цкім	вензаве́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ве́нзаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ве́нзелевы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ве́нзелевы	ве́нзелевая	ве́нзелевае	ве́нзелевыя
Р.	ве́нзелевага	ве́нзелевай ве́нзелевае	ве́нзелевага	ве́нзелевых
Д.	ве́нзелеваму	ве́нзелевай	ве́нзелеваму	ве́нзелевым
В.	ве́нзелевы (неадуш.) ве́нзелевага (адуш.)	ве́нзелевую	ве́нзелевае	ве́нзелевыя (неадуш.) ве́нзелевых (адуш.)
Т.	ве́нзелевым	ве́нзелевай ве́нзелеваю	ве́нзелевым	ве́нзелевымі
М.	ве́нзелевым	ве́нзелевай	ве́нзелевым	ве́нзелевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum