абрэвізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрэвізава́ны |
абрэвізава́ная |
абрэвізава́нае |
абрэвізава́ныя |
| Р. |
абрэвізава́нага |
абрэвізава́най
абрэвізава́нае |
абрэвізава́нага |
абрэвізава́ных |
| Д. |
абрэвізава́наму |
абрэвізава́най |
абрэвізава́наму |
абрэвізава́ным |
| В. |
абрэвізава́ны (неадуш.)
абрэвізава́нага (адуш.) |
абрэвізава́ную |
абрэвізава́нае |
абрэвізава́ныя (неадуш.)
абрэвізава́ных (адуш.) |
| Т. |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́най
абрэвізава́наю |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́нымі |
| М. |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́най |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абрэвізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрэвізава́ны |
абрэвізава́ная |
абрэвізава́нае |
абрэвізава́ныя |
| Р. |
абрэвізава́нага |
абрэвізава́най
абрэвізава́нае |
абрэвізава́нага |
абрэвізава́ных |
| Д. |
абрэвізава́наму |
абрэвізава́най |
абрэвізава́наму |
абрэвізава́ным |
| В. |
абрэвізава́ны (неадуш.)
абрэвізава́нага (адуш.) |
абрэвізава́ную |
абрэвізава́нае |
абрэвізава́ныя (неадуш.)
абрэвізава́ных (адуш.) |
| Т. |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́най
абрэвізава́наю |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́нымі |
| М. |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́най |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́ных |
Кароткая форма: абрэвізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абрэвізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрэвізава́ны |
абрэвізава́ная |
абрэвізава́нае |
абрэвізава́ныя |
| Р. |
абрэвізава́нага |
абрэвізава́най
абрэвізава́нае |
абрэвізава́нага |
абрэвізава́ных |
| Д. |
абрэвізава́наму |
абрэвізава́най |
абрэвізава́наму |
абрэвізава́ным |
| В. |
абрэвізава́ны (неадуш.)
абрэвізава́нага (адуш.) |
абрэвізава́ную |
абрэвізава́нае |
абрэвізава́ныя (неадуш.)
абрэвізава́ных (адуш.) |
| Т. |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́най
абрэвізава́наю |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́нымі |
| М. |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́най |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́ных |
Кароткая форма: абрэвізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абрэвізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абрэвізу́ю |
абрэвізу́ем |
| 2-я ас. |
абрэвізу́еш |
абрэвізу́еце |
| 3-я ас. |
абрэвізу́е |
абрэвізу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абрэвізава́ў |
абрэвізава́лі |
| ж. |
абрэвізава́ла |
| н. |
абрэвізава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абрэвізу́й |
абрэвізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абрэвізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрэвіяту́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрэвіяту́ра |
абрэвіяту́ры |
| Р. |
абрэвіяту́ры |
абрэвіяту́р |
| Д. |
абрэвіяту́ры |
абрэвіяту́рам |
| В. |
абрэвіяту́ру |
абрэвіяту́ры |
| Т. |
абрэвіяту́рай
абрэвіяту́раю |
абрэвіяту́рамі |
| М. |
абрэвіяту́ры |
абрэвіяту́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрэвіяту́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрэвіяту́рны |
абрэвіяту́рная |
абрэвіяту́рнае |
абрэвіяту́рныя |
| Р. |
абрэвіяту́рнага |
абрэвіяту́рнай
абрэвіяту́рнае |
абрэвіяту́рнага |
абрэвіяту́рных |
| Д. |
абрэвіяту́рнаму |
абрэвіяту́рнай |
абрэвіяту́рнаму |
абрэвіяту́рным |
| В. |
абрэвіяту́рны (неадуш.)
абрэвіяту́рнага (адуш.) |
абрэвіяту́рную |
абрэвіяту́рнае |
абрэвіяту́рныя (неадуш.)
абрэвіяту́рных (адуш.) |
| Т. |
абрэвіяту́рным |
абрэвіяту́рнай
абрэвіяту́рнаю |
абрэвіяту́рным |
абрэвіяту́рнымі |
| М. |
абрэвіяту́рным |
абрэвіяту́рнай |
абрэвіяту́рным |
абрэвіяту́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрэвія́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абрэвія́цыя |
| Р. |
абрэвія́цыі |
| Д. |
абрэвія́цыі |
| В. |
абрэвія́цыю |
| Т. |
абрэвія́цыяй
абрэвія́цыяю |
| М. |
абрэвія́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абрэ́з
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрэ́з |
абрэ́зы |
| Р. |
абрэ́зу |
абрэ́заў |
| Д. |
абрэ́зу |
абрэ́зам |
| В. |
абрэ́з |
абрэ́зы |
| Т. |
абрэ́зам |
абрэ́замі |
| М. |
абрэ́зе |
абрэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрэ́з
‘зброя; абрэзаны край’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрэ́з |
абрэ́зы |
| Р. |
абрэ́за |
абрэ́заў |
| Д. |
абрэ́зу |
абрэ́зам |
| В. |
абрэ́з |
абрэ́зы |
| Т. |
абрэ́зам |
абрэ́замі |
| М. |
абрэ́зе |
абрэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрэ́зак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрэ́зак |
абрэ́зкі |
| Р. |
абрэ́зка |
абрэ́зкаў |
| Д. |
абрэ́зку |
абрэ́зкам |
| В. |
абрэ́зак |
абрэ́зкі |
| Т. |
абрэ́зкам |
абрэ́зкамі |
| М. |
абрэ́зку |
абрэ́зках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.