адрасава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адрасава́нне |
адрасава́нні |
| Р. |
адрасава́ння |
адрасава́нняў |
| Д. |
адрасава́нню |
адрасава́нням |
| В. |
адрасава́нне |
адрасава́нні |
| Т. |
адрасава́ннем |
адрасава́ннямі |
| М. |
адрасава́нні |
адрасава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
адрасава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адрасава́ны |
адрасава́ная |
адрасава́нае |
адрасава́ныя |
| Р. |
адрасава́нага |
адрасава́най адрасава́нае |
адрасава́нага |
адрасава́ных |
| Д. |
адрасава́наму |
адрасава́най |
адрасава́наму |
адрасава́ным |
| В. |
адрасава́ны (неадуш.) адрасава́нага (адуш.) |
адрасава́ную |
адрасава́нае |
адрасава́ныя (неадуш.) адрасава́ных (адуш.) |
| Т. |
адрасава́ным |
адрасава́най адрасава́наю |
адрасава́ным |
адрасава́нымі |
| М. |
адрасава́ным |
адрасава́най |
адрасава́ным |
адрасава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адрасава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адрасава́ны |
адрасава́ная |
адрасава́нае |
адрасава́ныя |
| Р. |
адрасава́нага |
адрасава́най адрасава́нае |
адрасава́нага |
адрасава́ных |
| Д. |
адрасава́наму |
адрасава́най |
адрасава́наму |
адрасава́ным |
| В. |
адрасава́ны (неадуш.) адрасава́нага (адуш.) |
адрасава́ную |
адрасава́нае |
адрасава́ныя (неадуш.) адрасава́ных (адуш.) |
| Т. |
адрасава́ным |
адрасава́най адрасава́наю |
адрасава́ным |
адрасава́нымі |
| М. |
адрасава́ным |
адрасава́най |
адрасава́ным |
адрасава́ных |
Кароткая форма: адрасава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адрасава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адрасава́ны |
адрасава́ная |
адрасава́нае |
адрасава́ныя |
| Р. |
адрасава́нага |
адрасава́най адрасава́нае |
адрасава́нага |
адрасава́ных |
| Д. |
адрасава́наму |
адрасава́най |
адрасава́наму |
адрасава́ным |
| В. |
адрасава́ны (неадуш.) адрасава́нага (адуш.) |
адрасава́ную |
адрасава́нае |
адрасава́ныя (неадуш.) адрасава́ных (адуш.) |
| Т. |
адрасава́ным |
адрасава́най адрасава́наю |
адрасава́ным |
адрасава́нымі |
| М. |
адрасава́ным |
адрасава́най |
адрасава́ным |
адрасава́ных |
Кароткая форма: адрасава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адрасава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адрасу́ецца |
адрасу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
адрасава́ўся |
адрасаваліся |
| ж. |
адрасава́лася |
| н. |
адрасава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адрасава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адрасу́ецца |
адрасу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
адрасава́ўся |
адрасава́ліся |
| ж. |
адрасава́лася |
| н. |
адрасава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адрасава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адрасу́ю |
адрасу́ем |
| 2-я ас. |
адрасу́еш |
адрасу́еце |
| 3-я ас. |
адрасу́е |
адрасу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адрасава́ў |
адрасава́лі |
| ж. |
адрасава́ла |
| н. |
адрасава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адрасу́й |
адрасу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адрасу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адрасава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адрасу́ю |
адрасу́ем |
| 2-я ас. |
адрасу́еш |
адрасу́еце |
| 3-я ас. |
адрасу́е |
адрасу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адрасава́ў |
адрасава́лі |
| ж. |
адрасава́ла |
| н. |
адрасава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адрасу́й |
адрасу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адрасава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адраса́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адраса́нт |
адраса́нты |
| Р. |
адраса́нта |
адраса́нтаў |
| Д. |
адраса́нту |
адраса́нтам |
| В. |
адраса́нта |
адраса́нтаў |
| Т. |
адраса́нтам |
адраса́нтамі |
| М. |
адраса́нце |
адраса́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адраса́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адраса́нтка |
адраса́нткі |
| Р. |
адраса́нткі |
адраса́нтак |
| Д. |
адраса́нтцы |
адраса́нткам |
| В. |
адраса́нтку |
адраса́нтак |
| Т. |
адраса́нткай адраса́нткаю |
адраса́нткамі |
| М. |
адраса́нтцы |
адраса́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.