адраджа́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адраджа́льнік |
адраджа́льнікі |
| Р. |
адраджа́льніка |
адраджа́льнікаў |
| Д. |
адраджа́льніку |
адраджа́льнікам |
| В. |
адраджа́льніка |
адраджа́льнікаў |
| Т. |
адраджа́льнікам |
адраджа́льнікамі |
| М. |
адраджа́льніку |
адраджа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
адраджа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адраджа́льны |
адраджа́льная |
адраджа́льнае |
адраджа́льныя |
| Р. |
адраджа́льнага |
адраджа́льнай адраджа́льнае |
адраджа́льнага |
адраджа́льных |
| Д. |
адраджа́льнаму |
адраджа́льнай |
адраджа́льнаму |
адраджа́льным |
| В. |
адраджа́льны (неадуш.) адраджа́льнага (адуш.) |
адраджа́льную |
адраджа́льнае |
адраджа́льныя (неадуш.) адраджа́льных (адуш.) |
| Т. |
адраджа́льным |
адраджа́льнай адраджа́льнаю |
адраджа́льным |
адраджа́льнымі |
| М. |
адраджа́льным |
адраджа́льнай |
адраджа́льным |
адраджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
адраджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адраджа́ецца |
адраджа́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
адраджа́ўся |
адраджа́ліся |
| ж. |
адраджа́лася |
| н. |
адраджа́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адраджа́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адраджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адраджа́ю |
адраджа́ем |
| 2-я ас. |
адраджа́еш |
адраджа́еце |
| 3-я ас. |
адраджа́е |
адраджа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адраджа́ў |
адраджа́лі |
| ж. |
адраджа́ла |
| н. |
адраджа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адраджа́й |
адраджа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адраджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адра́джваць
‘адгаворваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адра́джваю |
адра́джваем |
| 2-я ас. |
адра́джваеш |
адра́джваеце |
| 3-я ас. |
адра́джвае |
адра́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адра́джваў |
адра́джвалі |
| ж. |
адра́джвала |
| н. |
адра́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адра́джвай |
адра́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адра́джваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
адраджэ́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адраджэ́нец |
адраджэ́нцы |
| Р. |
адраджэ́нца |
адраджэ́нцаў |
| Д. |
адраджэ́нцу |
адраджэ́нцам |
| В. |
адраджэ́нца |
адраджэ́нцаў |
| Т. |
адраджэ́нцам |
адраджэ́нцамі |
| М. |
адраджэ́нцу |
адраджэ́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
адраджэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адраджэ́нка |
адраджэ́нкі |
| Р. |
адраджэ́нкі |
адраджэ́нак |
| Д. |
адраджэ́нцы |
адраджэ́нкам |
| В. |
адраджэ́нку |
адраджэ́нак |
| Т. |
адраджэ́нкай адраджэ́нкаю |
адраджэ́нкамі |
| М. |
адраджэ́нцы |
адраджэ́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
адраджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адраджэ́нне |
| Р. |
адраджэ́ння |
| Д. |
адраджэ́нню |
| В. |
адраджэ́нне |
| Т. |
адраджэ́ннем |
| М. |
адраджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Адраджэ́нне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Адраджэ́нне |
| Р. |
Адраджэ́ння |
| Д. |
Адраджэ́нню |
| В. |
Адраджэ́нне |
| Т. |
Адраджэ́ннем |
| М. |
Адраджэ́нні |