абры́ўчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абры́ўчык |
абры́ўчыкі |
| Р. |
абры́ўчыку |
абры́ўчыкаў |
| Д. |
абры́ўчыку |
абры́ўчыкам |
| В. |
абры́ўчык |
абры́ўчыкі |
| Т. |
абры́ўчыкам |
абры́ўчыкамі |
| М. |
абры́ўчыку |
абры́ўчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абрыхле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абрыхле́нне |
| Р. |
абрыхле́ння |
| Д. |
абрыхле́нню |
| В. |
абрыхле́нне |
| Т. |
абрыхле́ннем |
| М. |
абрыхле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абрыхле́ць
‘стаць рыхлым’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абрыхле́е |
абрыхле́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абрыхле́ў |
абрыхле́лі |
| ж. |
абрыхле́ла |
| н. |
абрыхле́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абрыхле́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абры́юся |
абры́емся |
| 2-я ас. |
абры́ешся |
абры́ецеся |
| 3-я ас. |
абры́ецца |
абры́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абры́ўся |
абры́ліся |
| ж. |
абры́лася |
| н. |
абры́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абры́йся |
абры́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абры́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012.
абры́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абры́е |
абры́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абры́ў |
абры́лі |
| ж. |
абры́ла |
| н. |
абры́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абрэвера́нсіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абрэвера́ншуся |
абрэвера́нсімся |
| 2-я ас. |
абрэвера́нсішся |
абрэвера́нсіцеся |
| 3-я ас. |
абрэвера́нсіцца |
абрэвера́нсяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абрэвера́нсіўся |
абрэвера́нсіліся |
| ж. |
абрэвера́нсілася |
| н. |
абрэвера́нсілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абрэвера́нсіся |
абрэвера́нсіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абрэвера́нсіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абрэвізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрэвізава́ны |
абрэвізава́ная |
абрэвізава́нае |
абрэвізава́ныя |
| Р. |
абрэвізава́нага |
абрэвізава́най абрэвізава́нае |
абрэвізава́нага |
абрэвізава́ных |
| Д. |
абрэвізава́наму |
абрэвізава́най |
абрэвізава́наму |
абрэвізава́ным |
| В. |
абрэвізава́ны (неадуш.) абрэвізава́нага (адуш.) |
абрэвізава́ную |
абрэвізава́нае |
абрэвізава́ныя (неадуш.) абрэвізава́ных (адуш.) |
| Т. |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́най абрэвізава́наю |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́нымі |
| М. |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́най |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абрэвізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрэвізава́ны |
абрэвізава́ная |
абрэвізава́нае |
абрэвізава́ныя |
| Р. |
абрэвізава́нага |
абрэвізава́най абрэвізава́нае |
абрэвізава́нага |
абрэвізава́ных |
| Д. |
абрэвізава́наму |
абрэвізава́най |
абрэвізава́наму |
абрэвізава́ным |
| В. |
абрэвізава́ны (неадуш.) абрэвізава́нага (адуш.) |
абрэвізава́ную |
абрэвізава́нае |
абрэвізава́ныя (неадуш.) абрэвізава́ных (адуш.) |
| Т. |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́най абрэвізава́наю |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́нымі |
| М. |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́най |
абрэвізава́ным |
абрэвізава́ных |
Кароткая форма: абрэвізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.