Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзяро́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзяро́нік дзяро́нікі
Р. дзяро́ніка дзяро́нікаў
Д. дзяро́ніку дзяро́нікам
В. дзяро́нік дзяро́нікі
Т. дзяро́нікам дзяро́нікамі
М. дзяро́ніку дзяро́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

дзяро́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дзяро́нка
Р. дзяро́нкі
Д. дзяро́нцы
В. дзяро́нку
Т. дзяро́нкай
дзяро́нкаю
М. дзяро́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

дзяру́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяру́га дзяру́гі
Р. дзяру́гі дзяру́г
Д. дзяру́зе дзяру́гам
В. дзяру́гу дзяру́гі
Т. дзяру́гай
дзяру́гаю		 дзяру́гамі
М. дзяру́зе дзяру́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяру́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяру́жка дзяру́жкі
Р. дзяру́жкі дзяру́жак
Д. дзяру́жцы дзяру́жкам
В. дзяру́жку дзяру́жкі
Т. дзяру́жкай
дзяру́жкаю		 дзяру́жкамі
М. дзяру́жцы дзяру́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяру́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяру́жны дзяру́жная дзяру́жнае дзяру́жныя
Р. дзяру́жнага дзяру́жнай
дзяру́жнае		 дзяру́жнага дзяру́жных
Д. дзяру́жнаму дзяру́жнай дзяру́жнаму дзяру́жным
В. дзяру́жны (неадуш.)
дзяру́жнага (адуш.)		 дзяру́жную дзяру́жнае дзяру́жныя (неадуш.)
дзяру́жных (адуш.)
Т. дзяру́жным дзяру́жнай
дзяру́жнаю		 дзяру́жным дзяру́жнымі
М. дзяру́жным дзяру́жнай дзяру́жным дзяру́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяру́жына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяру́жына дзяру́жыны
Р. дзяру́жыны дзяру́жын
Д. дзяру́жыне дзяру́жынам
В. дзяру́жыну дзяру́жыны
Т. дзяру́жынай
дзяру́жынаю		 дзяру́жынамі
М. дзяру́жыне дзяру́жынах

Крыніцы: piskunou2012.

Дзяры́парты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзяры́парты
Р. Дзяры́партаў
Д. Дзяры́партам
В. Дзяры́парты
Т. Дзяры́партамі
М. Дзяры́партах

дзярэ́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзярэ́га дзярэ́гі
Р. дзярэ́гі дзярэ́г
Д. дзярэ́зе дзярэ́гам
В. дзярэ́гу дзярэ́гі
Т. дзярэ́гай
дзярэ́гаю		 дзярэ́гамі
М. дзярэ́зе дзярэ́гах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Дзярэ́ўня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзярэ́ўня
Р. Дзярэ́ўні
Д. Дзярэ́ўні
В. Дзярэ́ўню
Т. Дзярэ́ўняй
Дзярэ́ўняю
М. Дзярэ́ўні

Дзярэ́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзярэ́чын
Р. Дзярэ́чына
Д. Дзярэ́чыну
В. Дзярэ́чын
Т. Дзярэ́чынам
М. Дзярэ́чыне