абара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абара́ны |
абара́ная |
абара́нае |
абара́ныя |
Р. |
абара́нага |
абара́най абара́нае |
абара́нага |
абара́ных |
Д. |
абара́наму |
абара́най |
абара́наму |
абара́ным |
В. |
абара́ны (неадуш.) абара́нага (адуш.) |
абара́ную |
абара́нае |
абара́ныя (неадуш.) абара́ных (адуш.) |
Т. |
абара́ным |
абара́най абара́наю |
абара́ным |
абара́нымі |
М. |
абара́ным |
абара́най |
абара́ным |
абара́ных |
Кароткая форма: абара́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абараня́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абараня́льны |
абараня́льная |
абараня́льнае |
абараня́льныя |
Р. |
абараня́льнага |
абараня́льнай абараня́льнае |
абараня́льнага |
абараня́льных |
Д. |
абараня́льнаму |
абараня́льнай |
абараня́льнаму |
абараня́льным |
В. |
абараня́льны (неадуш.) абараня́льнага (адуш.) |
абараня́льную |
абараня́льнае |
абараня́льныя (неадуш.) абараня́льных (адуш.) |
Т. |
абараня́льным |
абараня́льнай абараня́льнаю |
абараня́льным |
абараня́льнымі |
М. |
абараня́льным |
абараня́льнай |
абараня́льным |
абараня́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абараня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абараня́юся |
абараня́емся |
2-я ас. |
абараня́ешся |
абараня́ецеся |
3-я ас. |
абараня́ецца |
абараня́юцца |
Прошлы час |
м. |
абараня́ўся |
абараня́ліся |
ж. |
абараня́лася |
н. |
абараня́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абараня́йся |
абараня́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абараня́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абараня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абараня́ю |
абараня́ем |
2-я ас. |
абараня́еш |
абараня́еце |
3-я ас. |
абараня́е |
абараня́юць |
Прошлы час |
м. |
абараня́ў |
абараня́лі |
ж. |
абараня́ла |
н. |
абараня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абараня́й |
абараня́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абараня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абара́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абаруся |
абарэмся |
2-я ас. |
абарэшся |
абарэцеся |
3-я ас. |
абарэцца |
абаруцца |
Прошлы час |
м. |
абараўся |
абараліся |
ж. |
абаралася |
н. |
абаралася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абараўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абара́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абару́ |
абаро́м |
2-я ас. |
абарэ́ш |
абараце́ |
3-я ас. |
абарэ́ |
абару́ць |
Прошлы час |
м. |
абара́ў |
абара́лі |
ж. |
абара́ла |
н. |
абара́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абары́ |
абары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абара́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абарача́льнасць
‘перамяшчэнне туды-назад; праходжанне праз абарот’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абарача́льнасць |
Р. |
абарача́льнасці |
Д. |
абарача́льнасці |
В. |
абарача́льнасць |
Т. |
абарача́льнасцю |
М. |
абарача́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абарача́льнасць
‘уласцівасць абарачальнага’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абарача́льнасць |
Р. |
абарача́льнасці |
Д. |
абарача́льнасці |
В. |
абарача́льнасць |
Т. |
абарача́льнасцю |
М. |
абарача́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абарача́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абарача́льны |
абарача́льная |
абарача́льнае |
абарача́льныя |
Р. |
абарача́льнага |
абарача́льнай абарача́льнае |
абарача́льнага |
абарача́льных |
Д. |
абарача́льнаму |
абарача́льнай |
абарача́льнаму |
абарача́льным |
В. |
абарача́льны (неадуш.) абарача́льнага (адуш.) |
абарача́льную |
абарача́льнае |
абарача́льныя (неадуш.) абарача́льных (адуш.) |
Т. |
абарача́льным |
абарача́льнай абарача́льнаю |
абарача́льным |
абарача́льнымі |
М. |
абарача́льным |
абарача́льнай |
абарача́льным |
абарача́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абарача́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абарача́льны |
абарача́льная |
абарача́льнае |
абарача́льныя |
Р. |
абарача́льнага |
абарача́льнай абарача́льнае |
абарача́льнага |
абарача́льных |
Д. |
абарача́льнаму |
абарача́льнай |
абарача́льнаму |
абарача́льным |
В. |
абарача́льны (неадуш.) абарача́льнага (адуш.) |
абарача́льную |
абарача́льнае |
абарача́льныя (неадуш.) абарача́льных (адуш.) |
Т. |
абарача́льным |
абарача́льнай абарача́льнаю |
абарача́льным |
абарача́льнымі |
М. |
абарача́льным |
абарача́льнай |
абарача́льным |
абарача́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.