абру́швальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абру́швальнік |
абру́швальнікі |
| Р. |
абру́швальніка |
абру́швальнікаў |
| Д. |
абру́швальніку |
абру́швальнікам |
| В. |
абру́швальнік |
абру́швальнікі |
| Т. |
абру́швальнікам |
абру́швальнікамі |
| М. |
абру́швальніку |
абру́швальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абру́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абру́шванне |
| Р. |
абру́швання |
| Д. |
абру́шванню |
| В. |
абру́шванне |
| Т. |
абру́шваннем |
| М. |
абру́шванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абру́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абру́шваецца |
абру́шваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абру́шваўся |
абру́шваліся |
| ж. |
абру́швалася |
| н. |
абру́швалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абру́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абру́шваю |
абру́шваем |
| 2-я ас. |
абру́шваеш |
абру́шваеце |
| 3-я ас. |
абру́швае |
абру́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абру́шваў |
абру́швалі |
| ж. |
абру́швала |
| н. |
абру́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абру́швай |
абру́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абру́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абру́шына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абру́шына |
абру́шыны |
| Р. |
абру́шыны |
абру́шын |
| Д. |
абру́шыне |
абру́шынам |
| В. |
абру́шыну |
абру́шыны |
| Т. |
абру́шынай абру́шынаю |
абру́шынамі |
| М. |
абру́шыне |
абру́шынах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абру́шыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абру́шыцца |
абру́шацца |
| Прошлы час |
| м. |
абру́шыўся |
абру́шыліся |
| ж. |
абру́шылася |
| н. |
абру́шылася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абру́шыўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абру́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абру́шу |
абру́шым |
| 2-я ас. |
абру́шыш |
абру́шыце |
| 3-я ас. |
абру́шыць |
абру́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
абру́шыў |
абру́шылі |
| ж. |
абру́шыла |
| н. |
абру́шыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абру́ш |
абру́шце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абру́шыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абрушэ́нне |
| Р. |
абрушэ́ння |
| Д. |
абрушэ́нню |
| В. |
абрушэ́нне |
| Т. |
абрушэ́ннем |
| М. |
абрушэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абры́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абры́біцца |
абры́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абры́біўся |
абры́біліся |
| ж. |
абры́білася |
| н. |
абры́білася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абры́біўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абрыбле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абрыбле́нне |
| Р. |
абрыбле́ння |
| Д. |
абрыбле́нню |
| В. |
абрыбле́нне |
| Т. |
абрыбле́ннем |
| М. |
абрыбле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.