Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзе́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́ўка дзе́ўкі
Р. дзе́ўкі дзе́вак
Д. дзе́ўцы дзе́ўкам
В. дзе́ўку дзе́вак
Т. дзе́ўкай
дзе́ўкаю		 дзе́ўкамі
М. дзе́ўцы дзе́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзеўкава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзяўку́ю дзяўку́ем
2-я ас. дзяўку́еш дзяўку́еце
3-я ас. дзяўку́е дзяўку́юць
Прошлы час
м. дзеўкава́ў дзеўкава́лі
ж. дзеўкава́ла
н. дзеўкава́ла
Загадны лад
2-я ас. дзяўку́й дзяўку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзяўку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дзе́ўма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дзе́ўма - -

Крыніцы: piskunou2012.

дзеўчанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. дзеўчанё́ дзеўчаня́ты
Р. дзеўчаня́ці дзеўчаня́таў
Д. дзеўчаню́ дзеўчаня́там
В. дзеўчанё́ дзеўчаня́таў
Т. дзеўчанё́м дзеўчаня́тамі
М. дзеўчаня́ці дзеўчаня́тах

Іншыя варыянты: дзеўчаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзеўчаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. дзеўчаня́ дзеўчаня́ты
Р. дзеўчаня́ці дзеўчаня́таў
Д. дзеўчаню́ дзеўчаня́там
В. дзеўчаня́ дзеўчаня́таў
Т. дзеўчанё́м дзеўчаня́тамі
М. дзеўчаня́ці дзеўчаня́тах

Іншыя варыянты: дзеўчанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзе́ўчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзе́ўчын дзе́ўчына дзе́ўчынае дзе́ўчыныя
Р. дзе́ўчынага дзе́ўчынай
дзе́ўчынае		 дзе́ўчынага дзе́ўчыных
Д. дзе́ўчынаму дзе́ўчынай дзе́ўчынаму дзе́ўчыным
В. дзе́ўчын
дзе́ўчынага		 дзе́ўчыную дзе́ўчынае дзе́ўчыныя
Т. дзе́ўчыным дзе́ўчынай
дзе́ўчынаю		 дзе́ўчыным дзе́ўчынымі
М. дзе́ўчыным дзе́ўчынай дзе́ўчыным дзе́ўчыных

Крыніцы: tsbm1984.

дзе́ўчын

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзе́ўчын дзе́ўчына дзе́ўчынае дзе́ўчыныя
Р. дзе́ўчынага дзе́ўчынай
дзе́ўчынае		 дзе́ўчынага дзе́ўчыных
Д. дзе́ўчынаму дзе́ўчынай дзе́ўчынаму дзе́ўчыным
В. дзе́ўчын
дзе́ўчынага		 дзе́ўчыную дзе́ўчынае дзе́ўчыныя
Т. дзе́ўчыным дзе́ўчынай
дзе́ўчынаю		 дзе́ўчыным дзе́ўчынымі
М. дзе́ўчыным дзе́ўчынай дзе́ўчыным дзе́ўчыных

Крыніцы: tsbm1984.

Дзе́ўчын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзе́ўчын
Р. Дзе́ўчына
Д. Дзе́ўчыну
В. Дзе́ўчын
Т. Дзе́ўчынам
М. Дзе́ўчыне

дзе́ўчына

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́ўчына дзе́ўчыны
Р. дзе́ўчыны дзе́ўчын
Д. дзе́ўчыне дзе́ўчынам
В. дзе́ўчыну дзе́ўчын
Т. дзе́ўчынай
дзе́ўчынаю		 дзе́ўчынамі
М. дзе́ўчыне дзе́ўчынах

Крыніцы: piskunou2012.

дзе́ўчына

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́ўчына дзяўча́ты
дзяўчы́ны
Р. дзе́ўчыны дзяўча́т
Д. дзе́ўчыне дзяўча́там
В. дзе́ўчыну дзяўча́т
Т. дзе́ўчынай
дзе́ўчынаю		 дзяўча́тамі
М. дзе́ўчыне дзяўча́тах

Іншыя варыянты: дзяўчы́на.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.