Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
бвгдеёжзійклмнрстўфхцчшэя

буйні́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. буйні́цца буйня́цца
Прошлы час
м. буйні́ўся буйні́ліся
ж. буйні́лася
н. буйні́лася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

буйні́ць

‘павялічваць, рабіць каго-небудзь, што-небудзь буйнейшым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буйню́ буйні́м
2-я ас. буйні́ш буйніце́
3-я ас. буйні́ць буйня́ць
Прошлы час
м. буйні́ў буйні́лі
ж. буйні́ла
н. буйні́ла
Загадны лад
2-я ас. буйні́ буйні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час буйнячы́

Крыніцы: piskunou2012.

буйні́ць

‘павялічваць, рабіць каго-небудзь, што-небудзь буйнейшым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буйню́ бу́йнім
2-я ас. бу́йніш бу́йніце
3-я ас. бу́йніць бу́йняць
Прошлы час
м. буйні́ў буйні́лі
ж. буйні́ла
н. буйні́ла
Загадны лад
2-я ас. буйні́ буйні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час буйнячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Буйні́чкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Буйні́чкава
Р. Буйні́чкава
Д. Буйні́чкаву
В. Буйні́чкава
Т. Буйні́чкавам
М. Буйні́чкаве

Бу́йнічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бу́йнічы
Р. Бу́йніч
Бу́йнічаў
Д. Бу́йнічам
В. Бу́йнічы
Т. Бу́йнічамі
М. Бу́йнічах

Буйно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Буйно́е
Р. Буйно́га
Д. Буйно́му
В. Буйно́е
Т. Буйны́м
М. Буйны́м

буйно́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. буйно́сць
Р. буйно́сці
Д. буйно́сці
В. буйно́сць
Т. буйно́сцю
М. буйно́сці

Крыніцы: piskunou2012.

бу́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́йны бу́йная бу́йнае бу́йныя
Р. бу́йнага бу́йнай
бу́йнае		 бу́йнага бу́йных
Д. бу́йнаму бу́йнай бу́йнаму бу́йным
В. бу́йны (неадуш.)
бу́йнага (адуш.)		 бу́йную бу́йнае бу́йныя (неадуш.)
бу́йных (адуш.)
Т. бу́йным бу́йнай
бу́йнаю		 бу́йным бу́йнымі
М. бу́йным бу́йнай бу́йным бу́йных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

буйны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буйны́ буйна́я буйно́е буйны́я
Р. буйно́га буйно́й
буйно́е		 буйно́га буйны́х
Д. буйно́му буйно́й буйно́му буйны́м
В. буйны́ (неадуш.)
буйно́га (адуш.)		 буйну́ю буйно́е буйны́я (неадуш.)
буйны́х (адуш.)
Т. буйны́м буйно́й
буйно́ю		 буйны́м буйны́мі
М. буйны́м буйно́й буйны́м буйны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Буйняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Буйняві́чы
Р. Буйняві́ч
Буйняві́чаў
Д. Буйняві́чам
В. Буйняві́чы
Т. Буйняві́чамі
М. Буйняві́чах