Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -

а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

абрысо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	абрысо́ўванне
Р.	абрысо́ўвання
Д.	абрысо́ўванню
В.	абрысо́ўванне
Т.	абрысо́ўваннем
М.	абрысо́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абрысо́ўвацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	абрысо́ўваецца	абрысо́ўваюцца
Прошлы час
м.	абрысо́ўваўся	абрысо́ўваліся
ж.	абрысо́ўвалася
н.	абрысо́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абрысо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	абрысо́ўваю	абрысо́ўваем
2-я ас.	абрысо́ўваеш	абрысо́ўваеце
3-я ас.	абрысо́ўвае	абрысо́ўваюць
Прошлы час
м.	абрысо́ўваў	абрысо́ўвалі
ж.	абрысо́ўвала
н.	абрысо́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	абрысо́ўвай	абрысо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	абрысо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абрысо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	абрысо́ўка
Р.	абрысо́ўкі
Д.	абрысо́ўцы
В.	абрысо́ўку
Т.	абрысо́ўкай абрысо́ўкаю
М.	абрысо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абры́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абры́ты	абры́тая	абры́тае	абры́тыя
Р.	абры́тага	абры́тай абры́тае	абры́тага	абры́тых
Д.	абры́таму	абры́тай	абры́таму	абры́тым
В.	абры́ты (неадуш.) абры́тага (адуш.)	абры́тую	абры́тае	абры́тыя (неадуш.) абры́тых (адуш.)
Т.	абры́тым	абры́тай абры́таю	абры́тым	абры́тымі
М.	абры́тым	абры́тай	абры́тым	абры́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абры́ты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абры́ты	абры́тая	абры́тае	абры́тыя
Р.	абры́тага	абры́тай абры́тае	абры́тага	абры́тых
Д.	абры́таму	абры́тай	абры́таму	абры́тым
В.	абры́ты (неадуш.) абры́тага (адуш.)	абры́тую	абры́тае	абры́тыя (неадуш.) абры́тых (адуш.)
Т.	абры́тым	абры́тай абры́таю	абры́тым	абры́тымі
М.	абры́тым	абры́тай	абры́тым	абры́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абры́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абры́ты	абры́тая	абры́тае	абры́тыя
Р.	абры́тага	абры́тай абры́тае	абры́тага	абры́тых
Д.	абры́таму	абры́тай	абры́таму	абры́тым
В.	абры́ты (неадуш.) абры́тага (адуш.)	абры́тую	абры́тае	абры́тыя (неадуш.) абры́тых (адуш.)
Т.	абры́тым	абры́тай абры́таю	абры́тым	абры́тымі
М.	абры́тым	абры́тай	абры́тым	абры́тых

Кароткая форма: абры́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абры́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	абры́ў	абры́вы
Р.	абры́ву	абры́ваў
Д.	абры́ву	абры́вам
В.	абры́ў	абры́вы
Т.	абры́вам	абры́вамі
М.	абры́ве	абры́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абры́ўкава

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
абры́ўкава	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

абры́ўкавы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абры́ўкавы	абры́ўкавая	абры́ўкавае	абры́ўкавыя
Р.	абры́ўкавага	абры́ўкавай абры́ўкавае	абры́ўкавага	абры́ўкавых
Д.	абры́ўкаваму	абры́ўкавай	абры́ўкаваму	абры́ўкавым
В.	абры́ўкавы (неадуш.) абры́ўкавага (адуш.)	абры́ўкавую	абры́ўкавае	абры́ўкавыя (неадуш.) абры́ўкавых (адуш.)
Т.	абры́ўкавым	абры́ўкавай абры́ўкаваю	абры́ўкавым	абры́ўкавымі
М.	абры́ўкавым	абры́ўкавай	абры́ўкавым	абры́ўкавых

Крыніцы: piskunou2012.