перамо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перамо́ўшчык |
перамо́ўшчыкі |
| Р. |
перамо́ўшчыка |
перамо́ўшчыкаў |
| Д. |
перамо́ўшчыку |
перамо́ўшчыкам |
| В. |
перамо́ўшчыка |
перамо́ўшчыкаў |
| Т. |
перамо́ўшчыкам |
перамо́ўшчыкамі |
| М. |
перамо́ўшчыку |
перамо́ўшчыках |
Крыніцы:
sbm2012.
перамо́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перамо́чаны |
перамо́чаная |
перамо́чанае |
перамо́чаныя |
| Р. |
перамо́чанага |
перамо́чанай перамо́чанае |
перамо́чанага |
перамо́чаных |
| Д. |
перамо́чанаму |
перамо́чанай |
перамо́чанаму |
перамо́чаным |
| В. |
перамо́чаны (неадуш.) перамо́чанага (адуш.) |
перамо́чаную |
перамо́чанае |
перамо́чаныя (неадуш.) перамо́чаных (адуш.) |
| Т. |
перамо́чаным |
перамо́чанай перамо́чанаю |
перамо́чаным |
перамо́чанымі |
| М. |
перамо́чаным |
перамо́чанай |
перамо́чаным |
перамо́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамо́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перамо́чаны |
перамо́чаная |
перамо́чанае |
перамо́чаныя |
| Р. |
перамо́чанага |
перамо́чанай перамо́чанае |
перамо́чанага |
перамо́чаных |
| Д. |
перамо́чанаму |
перамо́чанай |
перамо́чанаму |
перамо́чаным |
| В. |
перамо́чаны (неадуш.) перамо́чанага (адуш.) |
перамо́чаную |
перамо́чанае |
перамо́чаныя (неадуш.) перамо́чаных (адуш.) |
| Т. |
перамо́чаным |
перамо́чанай перамо́чанаю |
перамо́чаным |
перамо́чанымі |
| М. |
перамо́чаным |
перамо́чанай |
перамо́чаным |
перамо́чаных |
Кароткая форма: перамо́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамо́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перамо́чванне |
| Р. |
перамо́чвання |
| Д. |
перамо́чванню |
| В. |
перамо́чванне |
| Т. |
перамо́чваннем |
| М. |
перамо́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
перамо́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
перамо́чваецца |
перамо́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
перамо́чваўся |
перамо́чваліся |
| ж. |
перамо́чвалася |
| н. |
перамо́чвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамо́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перамо́чваю |
перамо́чваем |
| 2-я ас. |
перамо́чваеш |
перамо́чваеце |
| 3-я ас. |
перамо́чвае |
перамо́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
перамо́чваў |
перамо́чвалі |
| ж. |
перамо́чвала |
| н. |
перамо́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перамо́чвай |
перамо́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перамо́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамо́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перамо́шчаны |
перамо́шчаная |
перамо́шчанае |
перамо́шчаныя |
| Р. |
перамо́шчанага |
перамо́шчанай перамо́шчанае |
перамо́шчанага |
перамо́шчаных |
| Д. |
перамо́шчанаму |
перамо́шчанай |
перамо́шчанаму |
перамо́шчаным |
| В. |
перамо́шчаны (неадуш.) перамо́шчанага (адуш.) |
перамо́шчаную |
перамо́шчанае |
перамо́шчаныя (неадуш.) перамо́шчаных (адуш.) |
| Т. |
перамо́шчаным |
перамо́шчанай перамо́шчанаю |
перамо́шчаным |
перамо́шчанымі |
| М. |
перамо́шчаным |
перамо́шчанай |
перамо́шчаным |
перамо́шчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамо́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перамо́шчаны |
перамо́шчаная |
перамо́шчанае |
перамо́шчаныя |
| Р. |
перамо́шчанага |
перамо́шчанай перамо́шчанае |
перамо́шчанага |
перамо́шчаных |
| Д. |
перамо́шчанаму |
перамо́шчанай |
перамо́шчанаму |
перамо́шчаным |
| В. |
перамо́шчаны (неадуш.) перамо́шчанага (адуш.) |
перамо́шчаную |
перамо́шчанае |
перамо́шчаныя (неадуш.) перамо́шчаных (адуш.) |
| Т. |
перамо́шчаным |
перамо́шчанай перамо́шчанаю |
перамо́шчаным |
перамо́шчанымі |
| М. |
перамо́шчаным |
перамо́шчанай |
перамо́шчаным |
перамо́шчаных |
Кароткая форма: перамо́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамо́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перамо́шчванне |
| Р. |
перамо́шчвання |
| Д. |
перамо́шчванню |
| В. |
перамо́шчванне |
| Т. |
перамо́шчваннем |
| М. |
перамо́шчванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перамо́шчвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
перамо́шчваецца |
перамо́шчваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
перамо́шчваўся |
перамо́шчваліся |
| ж. |
перамо́шчвалася |
| н. |
перамо́шчвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.