Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

уро́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́слы уро́слая уро́слае уро́слыя
Р. уро́слага уро́слай
уро́слае		 уро́слага уро́слых
Д. уро́сламу уро́слай уро́сламу уро́слым
В. уро́слы (неадуш.)
уро́слага (адуш.)		 уро́слую уро́слае уро́слыя (неадуш.)
уро́слых (адуш.)
Т. уро́слым уро́слай
уро́слаю		 уро́слым уро́слымі
М. уро́слым уро́слай уро́слым уро́слых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

уро́слы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́слы уро́слая уро́слае уро́слыя
Р. уро́слага уро́слай
уро́слае		 уро́слага уро́слых
Д. уро́сламу уро́слай уро́сламу уро́слым
В. уро́слы (неадуш.)
уро́слага (адуш.)		 уро́слую уро́слае уро́слыя (неадуш.)
уро́слых (адуш.)
Т. уро́слым уро́слай
уро́слаю		 уро́слым уро́слымі
М. уро́слым уро́слай уро́слым уро́слых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

уро́ссып

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уро́ссып - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уро́ссыпку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уро́ссыпку - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уро́стаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уро́стае уро́стаюць
Прошлы час
м. уро́стаў уро́сталі
ж. уро́стала
н. уро́стала
Дзеепрыслоўе
цяп. час уро́стаючы

Крыніцы: piskunou2012.

уро́ўнядзь

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уро́ўнядзь - -

Крыніцы: piskunou2012.

Уро́цлаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Уро́цлаў
Р. Уро́цлава
Д. Уро́цлаву
В. Уро́цлаў
Т. Уро́цлавам
М. Уро́цлаве

уро́члівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уро́члівасць
Р. уро́члівасці
Д. уро́члівасці
В. уро́члівасць
Т. уро́члівасцю
М. уро́члівасці

Крыніцы: piskunou2012.

уро́члівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́члівы уро́члівая уро́члівае уро́члівыя
Р. уро́члівага уро́члівай
уро́члівае		 уро́члівага уро́члівых
Д. уро́чліваму уро́члівай уро́чліваму уро́члівым
В. уро́члівы (неадуш.)
уро́члівага (адуш.)		 уро́члівую уро́члівае уро́члівыя (неадуш.)
уро́члівых (адуш.)
Т. уро́члівым уро́члівай
уро́чліваю		 уро́члівым уро́члівымі
М. уро́члівым уро́члівай уро́члівым уро́члівых

Крыніцы: piskunou2012.

уро́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уро́чнік уро́чнікі
Р. уро́чніку уро́чнікаў
Д. уро́чніку уро́чнікам
В. уро́чнік уро́чнікі
Т. уро́чнікам уро́чнікамі
М. уро́чніку уро́чніках

Крыніцы: piskunou2012.