Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

самазабо́йца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самазабо́йца самазабо́йцы
Р. самазабо́йцы самазабо́йцаў
Д. самазабо́йцу самазабо́йцам
В. самазабо́йцу самазабо́йцаў
Т. самазабо́йцам самазабо́йцамі
М. самазабо́йцу самазабо́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самазабо́йчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самазабо́йчы самазабо́йчая самазабо́йчае самазабо́йчыя
Р. самазабо́йчага самазабо́йчай
самазабо́йчае		 самазабо́йчага самазабо́йчых
Д. самазабо́йчаму самазабо́йчай самазабо́йчаму самазабо́йчым
В. самазабо́йчы (неадуш.)
самазабо́йчага (адуш.)		 самазабо́йчую самазабо́йчае самазабо́йчыя (неадуш.)
самазабо́йчых (адуш.)
Т. самазабо́йчым самазабо́йчай
самазабо́йчаю		 самазабо́йчым самазабо́йчымі
М. самазабо́йчым самазабо́йчай самазабо́йчым самазабо́йчых

Крыніцы: piskunou2012.

самазабудо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самазабудо́ўка самазабудо́ўкі
Р. самазабудо́ўкі самазабудо́вак
Д. самазабудо́ўцы самазабудо́ўкам
В. самазабудо́ўку самазабудо́ўкі
Т. самазабудо́ўкай
самазабудо́ўкаю		 самазабудо́ўкамі
М. самазабудо́ўцы самазабудо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

самазабудо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самазабудо́ўшчык самазабудо́ўшчыкі
Р. самазабудо́ўшчыка самазабудо́ўшчыкаў
Д. самазабудо́ўшчыку самазабудо́ўшчыкам
В. самазабудо́ўшчыка самазабудо́ўшчыкаў
Т. самазабудо́ўшчыкам самазабудо́ўшчыкамі
М. самазабудо́ўшчыку самазабудо́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

самазабы́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
самазабы́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

самазабы́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самазабы́ўны самазабы́ўная самазабы́ўнае самазабы́ўныя
Р. самазабы́ўнага самазабы́ўнай
самазабы́ўнае		 самазабы́ўнага самазабы́ўных
Д. самазабы́ўнаму самазабы́ўнай самазабы́ўнаму самазабы́ўным
В. самазабы́ўны (неадуш.)
самазабы́ўнага (адуш.)		 самазабы́ўную самазабы́ўнае самазабы́ўныя (неадуш.)
самазабы́ўных (адуш.)
Т. самазабы́ўным самазабы́ўнай
самазабы́ўнаю		 самазабы́ўным самазабы́ўнымі
М. самазабы́ўным самазабы́ўнай самазабы́ўным самазабы́ўных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

самазабы́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самазабы́цце
Р. самазабы́цця
Д. самазабы́ццю
В. самазабы́цце
Т. самазабы́ццем
М. самазабы́цці

Крыніцы: piskunou2012.

самазабыццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самазабыццё́
Р. самазабыцця́
Д. самазабыццю́
В. самазабыццё́
Т. самазабыццём
М. самазабыцці́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самазабыццё́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самазабыццё́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

самазабыццё́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. самазабыццё́васць
Р. самазабыццё́васці
Д. самазабыццё́васці
В. самазабыццё́васць
Т. самазабыццё́васцю
М. самазабыццё́васці

Крыніцы: piskunou2012.