самазабудо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
самазабудо́ўка | самазабудо́ўкі | |
самазабудо́ўкі | самазабудо́вак | |
самазабудо́ўцы | самазабудо́ўкам | |
самазабудо́ўку | самазабудо́ўкі | |
самазабудо́ўкай самазабудо́ўкаю |
самазабудо́ўкамі | |
самазабудо́ўцы | самазабудо́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)