самазабудо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самазабудо́ўшчык самазабудо́ўшчыкі
Р. самазабудо́ўшчыка самазабудо́ўшчыкаў
Д. самазабудо́ўшчыку самазабудо́ўшчыкам
В. самазабудо́ўшчыка самазабудо́ўшчыкаў
Т. самазабудо́ўшчыкам самазабудо́ўшчыкамі
М. самазабудо́ўшчыку самазабудо́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)