Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

намо́твацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. намо́тваецца намо́тваюцца
Прошлы час
м. намо́тваўся намо́тваліся
ж. намо́твалася
н. намо́твалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

намо́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намо́тваю намо́тваем
2-я ас. намо́тваеш намо́тваеце
3-я ас. намо́твае намо́тваюць
Прошлы час
м. намо́тваў намо́твалі
ж. намо́твала
н. намо́твала
Загадны лад
2-я ас. намо́твай намо́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намо́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

намо́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. намо́тка
Р. намо́ткі
Д. намо́тцы
В. намо́тку
Т. намо́ткай
намо́ткаю
М. намо́тцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

намо́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. намо́ў намо́вы
Р. намо́ву намо́ваў
Д. намо́ву намо́вам
В. намо́ў намо́вы
Т. намо́вам намо́вамі
М. намо́ве намо́вах

Крыніцы: piskunou2012.

намо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. намо́ўка намо́ўкі
Р. намо́ўкі намо́вак
Д. намо́ўцы намо́ўкам
В. намо́ўку намо́ўкі
Т. намо́ўкай
намо́ўкаю		 намо́ўкамі
М. намо́ўцы намо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

намо́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намо́ўлены намо́ўленая намо́ўленае намо́ўленыя
Р. намо́ўленага намо́ўленай
намо́ўленае		 намо́ўленага намо́ўленых
Д. намо́ўленаму намо́ўленай намо́ўленаму намо́ўленым
В. намо́ўлены (неадуш.)
намо́ўленага (адуш.)		 намо́ўленую намо́ўленае намо́ўленыя (неадуш.)
намо́ўленых (адуш.)
Т. намо́ўленым намо́ўленай
намо́ўленаю		 намо́ўленым намо́ўленымі
М. намо́ўленым намо́ўленай намо́ўленым намо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

намо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намо́ўлены намо́ўленая намо́ўленае намо́ўленыя
Р. намо́ўленага намо́ўленай
намо́ўленае		 намо́ўленага намо́ўленых
Д. намо́ўленаму намо́ўленай намо́ўленаму намо́ўленым
В. намо́ўлены (неадуш.)
намо́ўленага (адуш.)		 намо́ўленую намо́ўленае намо́ўленыя (неадуш.)
намо́ўленых (адуш.)
Т. намо́ўленым намо́ўленай
намо́ўленаю		 намо́ўленым намо́ўленымі
М. намо́ўленым намо́ўленай намо́ўленым намо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

намо́ўліваць

‘падгаворваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намо́ўліваю намо́ўліваем
2-я ас. намо́ўліваеш намо́ўліваеце
3-я ас. намо́ўлівае намо́ўліваюць
Прошлы час
м. намо́ўліваў намо́ўлівалі
ж. намо́ўлівала
н. намо́ўлівала
Загадны лад
2-я ас. намо́ўлівай намо́ўлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намо́ўліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

намо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. намо́ўнік намо́ўнікі
Р. намо́ўніка намо́ўнікаў
Д. намо́ўніку намо́ўнікам
В. намо́ўніка намо́ўнікаў
Т. намо́ўнікам намо́ўнікамі
М. намо́ўніку намо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

намо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. намо́ўніца намо́ўніцы
Р. намо́ўніцы намо́ўніц
Д. намо́ўніцы намо́ўніцам
В. намо́ўніцу намо́ўніц
Т. намо́ўніцай
намо́ўніцаю		 намо́ўніцамі
М. намо́ўніцы намо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.