намо́ўліваць

‘падгаворваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намо́ўліваю намо́ўліваем
2-я ас. намо́ўліваеш намо́ўліваеце
3-я ас. намо́ўлівае намо́ўліваюць
Прошлы час
м. намо́ўліваў намо́ўлівалі
ж. намо́ўлівала
н. намо́ўлівала
Загадны лад
2-я ас. намо́ўлівай намо́ўлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намо́ўліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)