намо́ўліваць
‘падгаворваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| намо́ўліваю | намо́ўліваем | |
| намо́ўліваеш | намо́ўліваеце | |
| намо́ўлівае | намо́ўліваюць | |
| Прошлы час | ||
| намо́ўліваў | намо́ўлівалі | |
| намо́ўлівала | ||
| намо́ўлівала | ||
| Загадны лад | ||
| намо́ўлівай | намо́ўлівайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| намо́ўліваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)