Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

Абра́м

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Абра́м Абра́мы
Р. Абра́ма Абра́маў
Д. Абра́му Абра́мам
В. Абра́ма Абра́маў
Т. Абра́мам Абра́мамі
М. Абра́ме Абра́мах

Абра́мава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Абра́мава
Р. Абра́мава
Д. Абра́маву
В. Абра́мава
Т. Абра́мавам
М. Абра́маве

абрамава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абрамава́ны абрамава́ная абрамава́нае абрамава́ныя
Р. абрамава́нага абрамава́най
абрамава́нае		 абрамава́нага абрамава́ных
Д. абрамава́наму абрамава́най абрамава́наму абрамава́ным
В. абрамава́ны (неадуш.)
абрамава́нага (адуш.)		 абрамава́ную абрамава́нае абрамава́ныя (неадуш.)
абрамава́ных (адуш.)
Т. абрамава́ным абрамава́най
абрамава́наю		 абрамава́ным абрамава́нымі
М. абрамава́ным абрамава́най абрамава́ным абрамава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

абрамава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абраму́ю абраму́ем
2-я ас. абраму́еш абраму́еце
3-я ас. абраму́е абраму́юць
Прошлы час
м. абрамава́ў абрамава́лі
ж. абрамава́ла
н. абрамава́ла
Загадны лад
2-я ас. абраму́й абраму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абрамава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Абра́маўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Абра́маўка
Р. Абра́маўкі
Д. Абра́маўцы
В. Абра́маўку
Т. Абра́маўкай
Абра́маўкаю
М. Абра́маўцы

Абра́маўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Абра́маўшчына
Р. Абра́маўшчыны
Д. Абра́маўшчыне
В. Абра́маўшчыну
Т. Абра́маўшчынай
Абра́маўшчынаю
М. Абра́маўшчыне

абраме́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абраме́нне
Р. абраме́ння
Д. абраме́нню
В. абраме́нне
Т. абраме́ннем
М. абраме́нні

Крыніцы: piskunou2012.

абрамі́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абрамі́жаны абрамі́жаная абрамі́жанае абрамі́жаныя
Р. абрамі́жанага абрамі́жанай
абрамі́жанае		 абрамі́жанага абрамі́жаных
Д. абрамі́жанаму абрамі́жанай абрамі́жанаму абрамі́жаным
В. абрамі́жаны (неадуш.)
абрамі́жанага (адуш.)		 абрамі́жаную абрамі́жанае абрамі́жаныя (неадуш.)
абрамі́жаных (адуш.)
Т. абрамі́жаным абрамі́жанай
абрамі́жанаю		 абрамі́жаным абрамі́жанымі
М. абрамі́жаным абрамі́жанай абрамі́жаным абрамі́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абрамі́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абрамі́жаны абрамі́жаная абрамі́жанае абрамі́жаныя
Р. абрамі́жанага абрамі́жанай
абрамі́жанае		 абрамі́жанага абрамі́жаных
Д. абрамі́жанаму абрамі́жанай абрамі́жанаму абрамі́жаным
В. абрамі́жаны (неадуш.)
абрамі́жанага (адуш.)		 абрамі́жаную абрамі́жанае абрамі́жаныя (неадуш.)
абрамі́жаных (адуш.)
Т. абрамі́жаным абрамі́жанай
абрамі́жанаю		 абрамі́жаным абрамі́жанымі
М. абрамі́жаным абрамі́жанай абрамі́жаным абрамі́жаных

Кароткая форма: абрамі́жана.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абрамі́зіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абрамі́жуся абрамі́зімся
2-я ас. абрамі́зішся абрамі́зіцеся
3-я ас. абрамі́зіцца абрамі́зяцца
Прошлы час
м. абрамі́зіўся абрамі́зіліся
ж. абрамі́зілася
н. абрамі́зілася
Дзеепрыслоўе
прош. час абрамі́зіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.