Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

уладалюбі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уладалюбі́ва уладалюбі́вей -

уладалюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уладалюбі́вы уладалюбі́вая уладалюбі́вае уладалюбі́выя
Р. уладалюбі́вага уладалюбі́вай
уладалюбі́вае		 уладалюбі́вага уладалюбі́вых
Д. уладалюбі́ваму уладалюбі́вай уладалюбі́ваму уладалюбі́вым
В. уладалюбі́вы (неадуш.)
уладалюбі́вага (адуш.)		 уладалюбі́вую уладалюбі́вае уладалюбі́выя (неадуш.)
уладалюбі́вых (адуш.)
Т. уладалюбі́вым уладалюбі́вай
уладалюбі́ваю		 уладалюбі́вым уладалюбі́вымі
М. уладалюбі́вым уладалюбі́вай уладалюбі́вым уладалюбі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уладалю́бна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уладалю́бна - -

Крыніцы: piskunou2012.

уладалю́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уладалю́бнасць
Р. уладалю́бнасці
Д. уладалю́бнасці
В. уладалю́бнасць
Т. уладалю́бнасцю
М. уладалю́бнасці

Крыніцы: piskunou2012.

уладалю́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уладалю́бны уладалю́бная уладалю́бнае уладалю́бныя
Р. уладалю́бнага уладалю́бнай
уладалю́бнае		 уладалю́бнага уладалю́бных
Д. уладалю́бнаму уладалю́бнай уладалю́бнаму уладалю́бным
В. уладалю́бны (неадуш.)
уладалю́бнага (адуш.)		 уладалю́бную уладалю́бнае уладалю́бныя (неадуш.)
уладалю́бных (адуш.)
Т. уладалю́бным уладалю́бнай
уладалю́бнаю		 уладалю́бным уладалю́бнымі
М. уладалю́бным уладалю́бнай уладалю́бным уладалю́бных

Крыніцы: piskunou2012.

уладалю́бства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уладалю́бства
Р. уладалю́бства
Д. уладалю́бству
В. уладалю́бства
Т. уладалю́бствам
М. уладалю́бстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

улада́нне

‘аб'ект уладання’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. улада́нне улада́нні
Р. улада́ння улада́нняў
Д. улада́нню улада́нням
В. улада́нне улада́нні
Т. улада́ннем улада́ннямі
М. улада́нні улада́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

улада́нне

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. улада́нне
Р. улада́ння
Д. улада́нню
В. улада́нне
Т. улада́ннем
М. улада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

улада́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. улада́р уладары́
Р. уладара́ уладаро́ў
Д. уладару́ уладара́м
В. уладара́ уладаро́ў
Т. уладаро́м уладара́мі
М. уладару́ уладара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

улада́ранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. улада́ранне
Р. улада́рання
Д. улада́ранню
В. улада́ранне
Т. улада́раннем
М. улада́ранні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.