улада́нне
‘аб'ект уладання’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
улада́нне | улада́нні | |
улада́ння | улада́нняў | |
улада́нню | улада́нням | |
улада́нне | улада́нні | |
улада́ннем | улада́ннямі | |
улада́нні | улада́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)