улада́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| улада́рнік | улада́рнікі | |
| улада́рніка | улада́рнікаў | |
| улада́рніку | улада́рнікам | |
| улада́рніка | улада́рнікаў | |
| улада́рнікам | улада́рнікамі | |
| улада́рніку | улада́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)