Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшя

няўце́рпны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўце́рпны няўце́рпная няўце́рпнае няўце́рпныя
Р. няўце́рпнага няўце́рпнай
няўце́рпнае		 няўце́рпнага няўце́рпных
Д. няўце́рпнаму няўце́рпнай няўце́рпнаму няўце́рпным
В. няўце́рпны (неадуш.)
няўце́рпнага (адуш.)		 няўце́рпную няўце́рпнае няўце́рпныя (неадуш.)
няўце́рпных (адуш.)
Т. няўце́рпным няўце́рпнай
няўце́рпнаю		 няўце́рпным няўце́рпнымі
М. няўце́рпным няўце́рпнай няўце́рпным няўце́рпных

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́шліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўце́шліва няўце́шлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўце́шлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўце́шлівасць
Р. няўце́шлівасці
Д. няўце́шлівасці
В. няўце́шлівасць
Т. няўце́шлівасцю
М. няўце́шлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

няўце́шлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўце́шлівы няўце́шлівая няўце́шлівае няўце́шлівыя
Р. няўце́шлівага няўце́шлівай
няўце́шлівае		 няўце́шлівага няўце́шлівых
Д. няўце́шліваму няўце́шлівай няўце́шліваму няўце́шлівым
В. няўце́шлівы (неадуш.)
няўце́шлівага (адуш.)		 няўце́шлівую няўце́шлівае няўце́шлівыя (неадуш.)
няўце́шлівых (адуш.)
Т. няўце́шлівым няўце́шлівай
няўце́шліваю		 няўце́шлівым няўце́шлівымі
М. няўце́шлівым няўце́шлівай няўце́шлівым няўце́шлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

няўце́шна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўце́шна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўце́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўце́шнасць
Р. няўце́шнасці
Д. няўце́шнасці
В. няўце́шнасць
Т. няўце́шнасцю
М. няўце́шнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўце́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няўце́шнік няўце́шнікі
Р. няўце́шніка няўце́шнікаў
Д. няўце́шніку няўце́шнікам
В. няўце́шніка няўце́шнікаў
Т. няўце́шнікам няўце́шнікамі
М. няўце́шніку няўце́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няўце́шніца няўце́шніцы
Р. няўце́шніцы няўце́шніц
Д. няўце́шніцы няўце́шніцам
В. няўце́шніцу няўце́шніц
Т. няўце́шніцай
няўце́шніцаю		 няўце́шніцамі
М. няўце́шніцы няўце́шніцах

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўце́шны няўце́шная няўце́шнае няўце́шныя
Р. няўце́шнага няўце́шнай
няўце́шнае		 няўце́шнага няўце́шных
Д. няўце́шнаму няўце́шнай няўце́шнаму няўце́шным
В. няўце́шны (неадуш.)
няўце́шнага (адуш.)		 няўце́шную няўце́шнае няўце́шныя (неадуш.)
няўце́шных (адуш.)
Т. няўце́шным няўце́шнай
няўце́шнаю		 няўце́шным няўце́шнымі
М. няўце́шным няўце́шнай няўце́шным няўце́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўце́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўце́шны няўце́шная няўце́шнае няўце́шныя
Р. няўце́шнага няўце́шнай
няўце́шнае		 няўце́шнага няўце́шных
Д. няўце́шнаму няўце́шнай няўце́шнаму няўце́шным
В. няўце́шны (неадуш.)
няўце́шнага (адуш.)		 няўце́шную няўце́шнае няўце́шныя (неадуш.)
няўце́шных (адуш.)
Т. няўце́шным няўце́шнай
няўце́шнаю		 няўце́шным няўце́шнымі
М. няўце́шным няўце́шнай няўце́шным няўце́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.