няўце́шніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| няўце́шніца | няўце́шніцы | |
| няўце́шніцы | няўце́шніц | |
| няўце́шніцы | няўце́шніцам | |
| няўце́шніцу | няўце́шніц | |
| няўце́шніцай няўце́шніцаю |
няўце́шніцамі | |
| няўце́шніцы | няўце́шніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)