няўце́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўце́шны няўце́шная няўце́шнае няўце́шныя
Р. няўце́шнага няўце́шнай
няўце́шнае		 няўце́шнага няўце́шных
Д. няўце́шнаму няўце́шнай няўце́шнаму няўце́шным
В. няўце́шны (неадуш.)
няўце́шнага (адуш.)		 няўце́шную няўце́шнае няўце́шныя (неадуш.)
няўце́шных (адуш.)
Т. няўце́шным няўце́шнай
няўце́шнаю		 няўце́шным няўце́шнымі
М. няўце́шным няўце́шнай няўце́шным няўце́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)