няўце́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няўце́шнік няўце́шнікі
Р. няўце́шніка няўце́шнікаў
Д. няўце́шніку няўце́шнікам
В. няўце́шніка няўце́шнікаў
Т. няўце́шнікам няўце́шнікамі
М. няўце́шніку няўце́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)