вярста́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вярста́ю |
вярста́ем |
2-я ас. |
вярста́еш |
вярста́еце |
3-я ас. |
вярста́е |
вярста́юць |
Прошлы час |
м. |
вярста́ў |
вярста́лі |
ж. |
вярста́ла |
н. |
вярста́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вярста́й |
вярста́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вярста́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вярта́емы
дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вярта́емы |
вярта́емая |
вярта́емае |
вярта́емыя |
Р. |
вярта́емага |
вярта́емай вярта́емае |
вярта́емага |
вярта́емых |
Д. |
вярта́емаму |
вярта́емай |
вярта́емаму |
вярта́емым |
В. |
вярта́емы вярта́емага |
вярта́емую |
вярта́емае |
вярта́емыя |
Т. |
вярта́емым |
вярта́емай вярта́емаю |
вярта́емым |
вярта́емымі |
М. |
вярта́емым |
вярта́емай |
вярта́емым |
вярта́емых |
вярта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вярта́нне |
Р. |
вярта́ння |
Д. |
вярта́нню |
В. |
вярта́нне |
Т. |
вярта́ннем |
М. |
вярта́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярта́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вярта́юся |
вярта́емся |
2-я ас. |
вярта́ешся |
вярта́ецеся |
3-я ас. |
вярта́ецца |
вярта́юцца |
Прошлы час |
м. |
вярта́ўся |
вярта́ліся |
ж. |
вярта́лася |
н. |
вярта́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вярта́йся |
вярта́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вярта́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вярта́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вярта́ю |
вярта́ем |
2-я ас. |
вярта́еш |
вярта́еце |
3-я ас. |
вярта́е |
вярта́юць |
Прошлы час |
м. |
вярта́ў |
вярта́лі |
ж. |
вярта́ла |
н. |
вярта́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вярта́й |
вярта́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вярта́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вяртлю́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вяртлю́г |
вертлюгі́ |
Р. |
вертлюга́ |
вертлюго́ў |
Д. |
вертлюгу́ |
вертлюга́м |
В. |
вяртлю́г |
вертлюгі́ |
Т. |
вертлюго́м |
вертлюга́мі |
М. |
вертлюгу́ |
вертлюга́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вяртлю́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вяртлю́жны |
вяртлю́жная |
вяртлю́жнае |
вяртлю́жныя |
Р. |
вяртлю́жнага |
вяртлю́жнай вяртлю́жнае |
вяртлю́жнага |
вяртлю́жных |
Д. |
вяртлю́жнаму |
вяртлю́жнай |
вяртлю́жнаму |
вяртлю́жным |
В. |
вяртлю́жны (неадуш.) вяртлю́жнага (адуш.) |
вяртлю́жную |
вяртлю́жнае |
вяртлю́жныя (неадуш.) вяртлю́жных (адуш.) |
Т. |
вяртлю́жным |
вяртлю́жнай вяртлю́жнаю |
вяртлю́жным |
вяртлю́жнымі |
М. |
вяртлю́жным |
вяртлю́жнай |
вяртлю́жным |
вяртлю́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вяртля́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
вяртля́ва |
вяртля́вей |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
вяртля́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
вяртля́васць |
Р. |
вяртля́васці |
Д. |
вяртля́васці |
В. |
вяртля́васць |
Т. |
вяртля́васцю |
М. |
вяртля́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.