Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чапурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чапурэ́нне
Р. чапурэ́ння
Д. чапурэ́нню
В. чапурэ́нне
Т. чапурэ́ннем
М. чапурэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

чапцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чапцо́вы чапцо́вая чапцо́вае чапцо́выя
Р. чапцо́вага чапцо́вай
чапцо́вае
чапцо́вага чапцо́вых
Д. чапцо́ваму чапцо́вай чапцо́ваму чапцо́вым
В. чапцо́вы чапцо́вую чапцо́вае чапцо́выя
Т. чапцо́вым чапцо́вай
чапцо́ваю
чапцо́вым чапцо́вымі
М. чапцо́вым чапцо́вай чапцо́вым чапцо́вых

Крыніцы: tsblm1996.

Чапчы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чапчы́н
Р. Чапчына́
Д. Чапчыну́
В. Чапчы́н
Т. Чапчыно́м
М. Чапчыне́

чапяла́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чапяла́ чапёлы
чапялы́
Р. чапялы́ чапёл
Д. чапяле́ чапёлам
В. чапялу́ чапёлы
чапялы́
Т. чапяло́й
чапяло́ю
чапёламі
М. чапяле́ чапёлах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Чапяле́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чапяле́ва
Р. Чапяле́ва
Д. Чапяле́ву
В. Чапяле́ва
Т. Чапяле́вам
М. Чапяле́ве

чапялё́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чапялё́ўскі чапялё́ўская чапялё́ўскае чапялё́ўскія
Р. чапялё́ўскага чапялё́ўскай
чапялё́ўскае
чапялё́ўскага чапялё́ўскіх
Д. чапялё́ўскаму чапялё́ўскай чапялё́ўскаму чапялё́ўскім
В. чапялё́ўскі (неадуш.)
чапялё́ўскага (адуш.)
чапялё́ўскую чапялё́ўскае чапялё́ўскія (неадуш.)
чапялё́ўскіх (адуш.)
Т. чапялё́ўскім чапялё́ўскай
чапялё́ўскаю
чапялё́ўскім чапялё́ўскімі
М. чапялё́ўскім чапялё́ўскай чапялё́ўскім чапялё́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чапялі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чапялі́
Р. Чапялё́ў
Д. Чапяля́м
В. Чапялі́
Т. Чапяля́мі
М. Чапяля́х

Чапялі́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чапялі́нка
Р. Чапялі́нкі
Д. Чапялі́нцы
В. Чапялі́нку
Т. Чапялі́нкай
Чапялі́нкаю
М. Чапялі́нцы

чапяльні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чапяльні́к чапельнікі́
Р. чапельніка́ чапельніко́ў
Д. чапельніку́ чапельніка́м
В. чапяльні́к чапельнікі́
Т. чапельніко́м чапельніка́мі
М. чапельніку́ чапельніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чапяльны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чапяльны́ чапяльна́я чапяльно́е чапяльны́я
Р. чапяльно́га чапяльно́й
чапяльно́е
чапяльно́га чапяльны́х
Д. чапяльно́му чапяльно́й чапяльно́му чапяльны́м
В. чапяльны́ чапяльну́ю чапяльно́е чапяльны́я
Т. чапяльны́м чапяльно́й
чапяльно́ю
чапяльны́м чапяльны́мі
М. чапяльны́м чапяльно́й чапяльны́м чапяльны́х

Крыніцы: tsblm1996.